بریده‌هایی از کتاب و آن ها با خوبی و خوشی بدون هم زندگی کردند

ندارد. با این حال چیزهایی هست که به آن‌ها اطمینان دارم: اینکه صرف‌نظر از اینکه با هم می‌مانیم یا جدا می‌شویم باید بیشتر قدر روابطمان را بدانیم و آن‌ها را گرامی بداریم، حتی وقتی ناراحت و سرخورده‌ایم و توقعاتمان برآورده نمی‌شوند. اینکه تعهداتمان در قبال هم اهمیت دارند، و اینکه اگر آن‌ها را بشکنیم باید به طریقی مسئولیت‌پذیر و با ابراز ندامت، احترام و تعهد به ایجاد اصلاحات این کار را انجام دهیم. و سرانجام اینکه چگونگی پیشروی ماجرای مشترک ما از این پس فقط به خودمان بستگی دارد. سابقهٔ تاریک ما با جدایی‌ها و طلاق‌های عمیقاً مخرب به این معنا نیست که از این پس هم باید به همان روش‌های بدوی، ویرانگر و دردناک رفتار کنیم. ما از قدرت ایجاد تحولی آگاهانه در نحوهٔ برخوردمان با هم در پایان روابط برخورداریم. و امیدوارم از آن استفاده کنیم