بریده‌هایی از کتاب تار عنکبوت والدین و رهایی از آن

والد در واقع هر فردی است که توانسته کسی را برای تولیدمثل پیدا کند، که این بدان معناست این دسته شامل انواع افراد عجیب‌وغریب و نه‌چندان مقبول هم می‌شود: خلافکاران، کلاهبرداران، آدم‌های عصبی، دوروها، قاتلان و کوته‌فکرها.

اینکه والدین ما به اندازه‌ای دشوار و آسیب‌دیده باشند که هرگونه علاقه‌ای را نسبت به آن‌ها از دست بدهیم و بتوانیم از آن‌ها بگذریم، می‌تواند امتیازی نادر و ویژه باشد. برای آزادبودن، بهتر آن است والدینِ بد به‌قدری بد باشند که بتوانیم به‌طور کامل از آن‌ها فاصله بگیریم.

کودکی که بتواند با اعتمادبه‌نفس کافی و با اطمینان از عمق محبت والدینش وسط اتاق نشیمن سر آن‌ها فریاد بزند: «من نخواسته بودم که به دنیا بیایم!» واقعاً بسیار خوش‌شانس است.

اگر بیمار نبودم، چه کاری باید انجام می‌دادم؟ چه سودی در احساس افسردگی، تخریب یک رابطه، یا بی‌دوست‌بودن وجود دارد؟

بخشی از رسالت زندگی هر انسان تکامل‌یافته باید درک و بررسی عناصر روان‌نژندانه در شخصیت خود باشد. این پرسش که «چه اختلالات روانی‌ای داری؟» نباید توهین تلقی شود، بلکه باید آن را درخواستی منطقی و مهربانانه برای کسب آگاهی بیشتر دربارهٔ سهم خاص ما از اعوجاجات انسانی در نظر گرفت.

هیچ‌کس به همسری بی‌عیب‌ونقص نیاز ندارد، بلکه به کسی نیاز دارد که شناخت خوبی از ضعف‌های خودش داشته باشد.

والد در واقع هر فردی است که توانسته کسی را برای تولیدمثل پیدا کند، که این بدان معناست این دسته شامل انواع افراد عجیب‌وغریب و نه‌چندان مقبول هم می‌شود: خلافکاران، کلاهبرداران، آدم‌های عصبی، دوروها، قاتلان و کوته‌فکرها. در فرایند تولیدمثل هیچ ویژگی‌ای وجود ندارد که وعده دهد گره‌های پیچیدهٔ طبیعت انسان را به چیزی قابل‌مدیریت‌تر یا سازنده‌تر تبدیل می‌کند.

والدین خوب آن‌قدرها شکننده نیستند که نیاز داشته باشند همیشه از آن‌ها اطاعت شود. طاقت حرف‌های ناخوشایند گاه‌به‌گاه را دارند؛ آن‌ها مدت‌ها پیش از غرورشان دست شسته‌اند. آن‌ها به قدر کافی ناعادلانه‌بودن زندگی را درک می‌کنند که برایشان اهمیتی نداشته باشد گاهی فرزندشان، خصوصاً فرزند نوجوانشان، ناامیدی‌اش از فلاکت‌باربودن همه‌چیز را بر سر آن‌ها خالی کند. نیازی به القای وحشت ندارند و اعتمادبه‌نفس آن را دارند که زمانی که رشد کودک ایجاب می‌کند، در کمال بی‌رحمی مورد بی‌توجهی قرار بگیرند و نادیده گرفته شوند.

کودک در کنار یک والد خوب مجاز است در پاسخ به برخی مسائل «نه» بگوید و به اندازهٔ کافی استقلال داشته باشد تا مخالفت کند. ممکن است همیشه حق تصمیم‌گیری نداشته باشد، اما باید همواره حق اظهارنظر داشته باشد.