بریده‌هایی از کتاب غرب چگونه غرب شد

اَلْعَالِمُ‌ بِِزَمَانِهِ‌ لَا تَهْجُمُ عَلَیهِ اللَّوَابِسُ. از امام صادق‌ (ع) است: «کسی که عالم به زمان است و زمانۀ خود را می‌شناسد امور مشتبه و گمراه‌کننده به او هجوم نمی‌آورند.»

(اما حکومت اروپایی‌ها با هر میزان استعمار خودکامه و فقدان دموکراسی به عنوان اهدا کننده «آزادی» توصیف می‌شد.

]ژاپن درست به خاطر نبودن اشاعه بود که صنعتی شد. ژاپن تنها کشور عمده غیراروپایی بود که توانست از تسلط اروپایی‌ها جلوگیری کند و این نتیجه دور از دسترس بودن آن کشور از نظر اروپایی‌ها بود.

بر اساس این نظریه، غیراروپایی‌ها فاقد مفهوم آزادی هستند و به‌همین خاطر، همیشه در انقیاد و تحت حاکمیت‌های استبدادی بودند که هر شکلی از ترقی را سرکوب می‌کردند تا اینکه اروپایی‌ها آزادی را از راه استعمار برای آنان به ارمغان می‌آورند (شما بخوانید آزادی را از آنها گرفتند) . این نظریات و نظریات دیگری که از اشاعه‌گرایی سنتی برخاست هنوز هم در جهت تقویت همان اسطوره برتری تاریخی و فرهنگی اروپا به کار می‌روند.

آنها عضو طبقه ثروت‌اندوز و نخبگان نیستند، اما دانشمندان و نویسندگان در بسیاری از موارد به شدت به آن طبقه وابسته‌اند و علی‌رغم تمام ذکاوت، دانشوری و صداقتی که دارند، در عمل به گونه‌ای به تفکر، گفتن و نوشتن می‌پردازند که به نفع نخبگان است.

باورهای ضمنی موضوع چنین اصطلاحاتی‌اند: «روشن‌تر از آن است که ذکر شوند» ، «نیازی به ذکر آنها نیست» ، «درستی آنها بدیهی است» ، «مسلم هستند» . آنها باورها و نظریه‌های معمولی هستند که در گفتمان به سطح نمی‌آیند.

در هر گروه معتقد، یک اندیشه جدید و باور نوظهور، بیشتر بر پایه تناسب با نظام باوری موجود سنجیده می‌شود تا بر پایه فهم مستقیم معنای آن.

همواره گروه مسلط (طبقه یا طبقه قومی) منافع مادی مشخصی دارند. برخی از این منافع با منافع دیگران در تضادند اما همه به حفظ قدرت و موقعیت گروه نخبه تمایل دارند. این گروه به‌خاطر قدرت پاداش، تنبیه و کنترلی که دارد، در متقاعد کردن مردم و از جمله بیشتر دانشمندان، موفق است. به بیان دیگر منافع این گروه منافع همه است.

درباره آسیا این باور رواج یافت که در آنجا زمین بدون مالکیت خصوصی است زیرا حکمرانان، مستبدانه مالک همه چیز هستند. از این رو زمانی اروپایی‌ها می‌گفتند شخص حاکم را کنار بزنیم مالک همه چیز خواهیم شد و اگر کشوری استبدادی را تصاحب کنیم حق حکومتی خودخواسته بر مردمی را به‌دست می‌آوریم که قبل از ما آزاد نبودند.

فعالیت سرمایه‌داری می‌تواند از نظر فناوری ابتدایی یا پیشرفته باشد اما برای بقای خود همواره نیازمند انباشت سرمایه است.

انقلاب قدرت سیاسی و مشروع را در اختیار بورژوازی قرار داد تا بافت جامعه را در راه انباشت ثروت دگرگون سازد. در نتیجه، با حمایت دولت از هر راهکاری که نخبگان جدید در نظر داشتند گسترش اجباری طبقه کارگر امکان یافت. و می‌توان گفت انقلاب صنعتی، یا همان دگرگونی شیوه تولید به نحوی که موجب افزایش بازدهی در میزان بیشتر باشد گریز ناپذیر شد.

انقلاب کشاورزی قرون هفدهم و هجدهم را می‌توان معلول فرایند صنعتی شدن و شهرنشینی دانست نه علت آن.

این نظریه که توسعه صنعتی اروپا از جهات مختلف وابسته به فرایندهای استعماری بوده، در قرون هجدهم و نوزدهم به طور گسترده مورد قبول واقع شد.[ ۵۱ ]بعدها شاید به خاطر گسترش ایدئولوژی اشاعه‌گرایی و مبنای پیشتاز آن که اروپا منبع مستقل پیشرفت بود این نظریه در بین تاریخ‌دانان اروپایی از مطلوبیت افتاد.

سود ناشی از تجارت برده، اداره مزارع بردگان، و بخش‌های اقتصادی متفرع بر آنها به انگلستان سرازیر می‌شد و سپس در شکل سرمایه‌گذاری درمی‌آمد که انقلاب صنعتی و ساختارهای آن مانند کانال‌های آب، و بنادر را تقویت می‌کرد.

علت اصلی پیشرفت اروپا برخی عوامل ذهنی یا روحی است؛ ویژگی‌هایی از جنس «ذهن اروپایی» ؛ «روح اروپایی» ، «انسان غربی» و مانند آن، منتهی به خلاقیت، تخیل، اختراع، نوآوری و عقلانیت می‌شود و احساس افتخار و اخلاق عملی را به بار می‌آورد و به طور کلی به ساخت «ارزش‌های اروپایی» می‌انجامد. ۴. علت عقب‌ماندگی غیراروپایی‌ها فقدان همین عامل ذهنی و روحی است.

در انگلیس درصد چشمگیری از تاریخ‌دانان با نفوذ، نظریه‌پردازان اجتماعی، حتی رمان‌نویسان و شاعران رابطه مستقیمی با کمپانی هند شرقی، دفاتر استعماری، و دیگر نمایندگی‌های عمومی و خصوصی امپراتوری داشتند.