بریده‌هایی از کتاب مردان قدرت طلب

اقتدارگرایان به واسطه توسل به تجربیات و احساسات منفی با سایر سیاستمداران تفاوت دارند. آن‌ها ردای مظلوم‌نمایی ملی به تن می‌کنند، آسیب‌هایی را که قدرت‌های بیگانه به مردمشان تحمیل کرده‌اند برجسته می‌کنند، و خود را نجات‌بخش کشور معرفی می‌کنند. آن‌ها با اتکا بر احساسات قدرتمندی چون نفرت، امید و ترس خود را وسیله‌ای برای نیل به مهم‌ترین خواسته‌ها، اعم از مطالبات ارضی، در امان بودن از دیگر نژادها، تضمین قدرت مردان، یا گرفتن خسارت از دشمنان استعمارگر داخلی یا خارجی، معرفی می‌کنند.

مردان قدرت‌طلب بر سر یک موضوع متفق‌القول‌اند: تمایل به کنترل و استعمار هر کس و هر چیز برای تحقق منافع شخصی. مردان، زنان و کودکانی که تحت حکومت فرد اقتدارگرا هستند فقط تا جایی که فرزندآوری کنند، با دشمنان بجنگند، و در انظار عمومی او را ستایش کنند اهمیت دارند

گر درباره رهبر یا حلقه داخلی نزدیکان او تحقیق و تفحصی صورت بگیرد، حکومت برای دفاع از ایشان بسیج می‌شود، زمان و منابع صرف تبرئه کردن ایشان و مجازات کسانی می‌شود که آن‌ها را زیر سؤال برده‌اند؛ از جمله خبرنگاران و دادستان‌ها. کشتن نخبگانِ مخالف و تبعید کردن کل خانواده‌شان چند نسل از افراد بااستعداد را از بین می‌برد

موسولینی نسخه‌ای را تهیه کرد که اقتدارگرایان امروزی هنوز هم استفاده می‌کنند، نسخه‌ای که رهبر را قربانی دشمنان داخلی و نظام بین‌المللی‌ای می‌داند که به کشورش خیانت کرده‌اند

هیتلر هم مانند بسیاری از رهبرانی که بعد از وی روی کار آمدند پشت نقاب رهبر قدرتمند، حاکمی مردد و نامطمئن بود، نظرهای او گاهی بیانگر اندیشه‌های آخرین فردی بود که با وی صحبت کرده بود.

مردان قدرت‌طلب بر سر یک موضوع متفق‌القول‌اند: تمایل به کنترل و استعمار هر کس و هر چیز برای تحقق منافع شخصی. مردان، زنان و کودکانی که تحت حکومت فرد اقتدارگرا هستند فقط تا جایی که فرزندآوری کنند، با دشمنان بجنگند، و در انظار عمومی او را ستایش کنند اهمیت دارند.

اولین کسی که حکومت دموکراسی را به حکومت استبدادی تبدیل کرد همان ویژگی‌هایی را داشت که مردان قدرت‌طلب قرن بیستمی و بیست و یکمی دارند: سرشت خشونت‌جو، فرصت‌طلبی و قدرت بیان.

در کنار این ماجراها، امید و انگیزه هم جریان دارد. کتاب مردان قدرت‌طلب به قهرمان‌گرایی خاموش مردان و زنانی پرداخته که تلاش کرده‌اند به گفته گابریل هرتس ــ که در سال ۱۹۳۷ در اردوگاه کار اجباری مورینگِن در آلمان اسیر بود ــ «در ناسازگارترین شرایط قابل تصور بیرونی، در سراسر جهان و در طول تاریخ،» روابط اجتماعی و پیوندهای خانوادگی‌شان را مستحکم نگه دارند.