بریده‌هایی از کتاب پایان ماموریت

خبرنگاری پس از انتخابات از من پرسید: «از کدوم تخریب و تهمت حریف بیشتر ناراحت شدید؟» در پاسخ به او با غمی که همچنان از آن رفتار در دل داشتم، گفتم: «این جملهٔ اون‌ها: "امام رضا را برای مردم بگذارید. این نبات و پارچهٔ سبزی که می‌فرستید برای روستاها، بعد از انتخابات بفرستید."»

ماه‌ها از انتخابات می‌گذشت. برای سفری به تهران رفته بودم و خدمت حضرت آقا رسیدم. در آن جلسه، ایشان پذیرش ریاست قوهٔ قضائیه را مطرح کردند و من در پاسخشان گفتم: «در حال حاضر، توی بهشتم و پذیرش قوهٔ قضائیه یعنی بهشت‌و رها کنم و وارد کارزار سوزانی بشم که آخروعاقبتش مشخص نیست؟! من از قبول این مسئولیت اکراه دارم.» آقا سری تکان دادند و گفتند: «می‌دونم اکراه دارید، ولی به‌خاطر خدا قبول کنید. خداوند هم خیروبرکت توی این راه قرار می‌ده.» پس از این جملات، سر تسلیم فرود آوردم و به ایشان گفتم: «هرچی شما بفرمایید. در برابر ارادهٔ شما، من از خودم اراده‌ای ندارم.»