بریده‌هایی از کتاب کتاب فروشی گمشده

در این دنیا تنهایی. کسی برای نجات‌دادنت نخواهد آمد. آدم‌ها یکهو عوض نمی‌شوند و نمی‌آیند عذرخواهی کنند و رفتار محترمانه با تو پیش بگیرند. آن‌ها ملغمه‌ای از درد و جراحت‌اند و تلافی‌اش را سرِ هرکه بتوانند، درمی‌آورند. باید خودم را نجات می‌دادم.

دروغ‌گفتن راحت‌تر از این است که ببینی آدم‌ها از کلمات بی‌پروای تو آزار ببینند.

بهتر است دهنت را بسته نگه داری و ابله به نظر بیایی، تا اینکه آن را باز کنی و همه را از ابله‌بودنت مطمئن کنی

حتی حس‌کردنِ کتاب زیر سرانگشت‌ها آرامم می‌کرد. برای خودم هم توضیحی نداشتم؛ اما کتاب‌ها به من حس خدشه‌ناپذیری از ثبات و سکون می‌دادند. شاید حس می‌کردم چون کلمات پایدار مانده‌اند، من هم می‌توانم دوام بیاورم.