بریده‌هایی از کتاب عشقالگر

تقدیم به عاشقانِ بی‌بهره از وصال آن‌هایی که سرزمین قلب‌هایشان با دردِ شریفِ «عشق» به جنگ رفت و «اِشغال» شد. الإمامُ علی (ع): «الهِجرانُ عُقوبَةُ العِشقِ؛ هجران کیفر عشق است.»

آدم‌ها مانند اثر انگشت‌هایشان متفاوت‌اند، زخم‌هایشان هم همین‌طور. شاید به همین دلیل ساده است که هیچ‌وقت واقعاً نمی‌توان «درد» را به کسی حالی کرد.

هم جنگ و هم عشق برای تصاحب‌اند: اولی برای تصاحب اراضی و دومی برای تصاحب قلب.

انسان بیش از هرچیز، در جنگ و شاید در عشق خودش را نشان می‌دهد؛ دو مقوله‌ای که به‌ظاهر، ربطی به هم ربطی ندارند؛ اما در واقعیت، شباهت‌های فراوانی دارند.