بریده‌هایی از کتاب در انتظار خدا

خداوند مقرر کرده است وقتی رحمتش به کانون وجود انسان رخنه کرد و از آن‌جا همهٔ هستی انسان را روشنی بخشید انسان بتواند روی آب راه برود، بی آن‌که هیچ یک از قوانین طبیعت را نقض کرده باشد، اما زمانی که انسان از خدا رو بگرداند خود را تسلیم قانون جاذبه کرده است و آن‌گاه اگر چه خود را صاحب قدرت تصمیم‌گیری و انتخاب می‌پندارد، فقط یک شیء است، سنگی است که فرومی‌افتد.