بریده‌هایی از کتاب دوزخ

یادتونه که چه حرف‌هایی دربارهٔ جهنم می‌زدن؟ جهنم پر از آتیش، شلاق‌های سیمی... گرزهای داغ... چقدر مضحکه! به وسایل شکنجه هم احتیاجی نیست. جهنم دیگرانن. جهنم شما هستین.

بترسم؟ واسهٔ چی بترسم؟! ترس واسه اون‌وقتایی خوب بود که امید داشتم.

یادتونه که چه حرف‌هایی دربارهٔ جهنم می‌زدن؟ جهنم پر از آتیش، شلاق‌های سیمی... گرزهای داغ... چقدر مضحکه! به وسایل شکنجه هم احتیاجی نیست. جهنم دیگرانن. جهنم شما هستین.

یادتونه که چه حرف‌هایی دربارهٔ جهنم می‌زدن؟ جهنم پر از آتیش، شلاق‌های سیمی... گرزهای داغ... چقدر مضحکه! به وسایل شکنجه هم احتیاجی نیست. جهنم دیگرانن. جهنم شما هستین.

جهنم دیگرانن. جهنم شما هستین.

به من نگاه کن و لبخند بزن. مگه من ارزش یه آینه رو هم ندارم؟

ترس واسه اون‌وقتایی خوب بود که امید داشتم. گارسن: (با صدایی آهسته) امیدی دیگه باقی نمونده، ولی ما همیشه آدمای گذشته هستیم، هنوز رنج و عذاب ما شروع نشده.

گارسن: هرکس برای خودش هدفی داره مگه نه؟ من پول و عشق برام اهمیتی نداشت. فقط می‌خواستم یه مرد باشم، مردی که بتونه با قدرت سر خودشو بالا بگیره و روی دو پای خودش بایسته و برای رسیدن به این مرحله هرچی رو که داشتم به باد دادم. پس کسی که آدم بی‌غیرتی باشه می‌تونه خطرناک‌ترین راه‌ها رو انتخاب کنه و همه‌چیزشو فدا کنه. آخه مگه می‌شه همهٔ کارهای زندگی یه نفرو فقط از روی یه عملش قضاوت کرد؟

جلادها رو از چه چیزشون می‌شناسین؟ اینس: از نگاهشون پیداست. اونا می‌ترسن.

شما در حال حاضر یه دوزخی هستین و این قهرمان بی‌گناه جنگ هم در کنار ما به عذاب جهنم گرفتار شده. ما روزای بسیار لذت‌بخشی رو روی زمین گذروندیم، حتی کسانی اونجا بودن که تا لحظهٔ مرگشون به‌خاطر ما عذاب کشیدن و این برای بعضی از ما جنبهٔ تفریح داشت و حالا با گذشت اون روزها دیگه باید تاوان پس بدیم.

همهٔ اونا دچار فلج فکری شدن.