بریده‌هایی از کتاب چرم ساغری

ولی همچنان عاشق بودم، عاشق این زن سرد طبیعت که قلبش را هر لحظه می‌بایست از نو تصرف کرد

آری، وجدان ما تا زمانی که هنوز آن را در خود نکشته‌ایم قاضی خطاناپذیری است.

زن‌هایی که روح و عاطفه ندارند، هیچ چیز نرم و لطیف در رفتار و کردارشان نیست؛ از این رو نه ارادهٔ من و او با هم یکی بود و نه قدم‌های ما.

داری. تو شاید روزی مرا بکشی، ولی خوب‌تر از آنی که رنجم بدهی.