بریده‌هایی از کتاب دائو د جینگ

اگر می‌خواهی کل شوی، بگذار که جزء باشی. اگر می‌خواهی صاف شوی، بگذار که خمیده باشی. اگر می‌خواهی پر شوی، بگذار که خالی باشی. اگر می‌خواهی که تولد دوباره بیابی، بگذار که بمیری. اگر می‌خواهی همه‌چیز به تو داده شود، از همه‌چیز دست بکش.

حقایق اصلی هنر زندگی را که فقط در ظاهر متناقض دیده می‌شوند، در اعماق تجربهٔ خویش درمی‌یابد: متوجه می‌شود هرچه بیشتر به‌راستی تنها باشیم، پرمهرتر می‌شویم؛ هرچه روشن‌تر ورای خوب و بد را ببینیم، بهتر می‌توانیم تجلی نیکی باشیم. هرچه بیشتر از دل‌بستگی‌های خویش دست بکشیم، عشق خویش زنده‌تر می‌کنیم.