بریده‌هایی از کتاب سرگذشت ندیمه

اما، چه کسی می‌تواند درد را پس از به پایان رسیدنش به یاد بیاورد؟ تنها اثری که از آن به‌جا می‌ماند فقط سایه‌ای در جسم است و هیچ اثری در روح به‌جای نمی‌گذارد. اثر درد با انسان می‌ماند، اما آن‌قدر عمیق که نمی‌تواند آن را ببیند. پر بی‌راه نیست که می‌گویند، از دل برود، هر آن‌که از دیده برفت.

خاله لیدیا می‌گفت: «بیش از یک نوع آزادی وجود داره. آزادی انجام کاری و آزادی رهایی از چیزی. در ایام سابق، آزادی انجام کار وجود داشت و حالا آزادی رهایی از اون‌ها بهتون داده میشه. شما این نعمت رو دست‌کم می‌گیرید.»

Nolite te bastardes carborundorum