بریده‌هایی از کتاب شب های بی خوابی

داروین جایی نوشته بود که رنج و عذابی که حیواناتِ فرودست در طول زمان کشیده‌اند از حد تصور و تحمل او خارج است.

خورشیدِ خندانِ توی آسمان بی‌خیال رو می‌گرداند سمت پاهای برنزۀ شناگران و آب را برای شناگرانِ ناسپاس گرم می‌کند