بریده‌هایی از کتاب داها

تنها چیز تحمل‌ناپذیرْ تحمل‌ناپذیر بودن همه‌چیز است.

در این جهان حتی اگر از جنگ هم جان سالم به در ببریم، باز هم جهنمی هست که در آن از گرسنگی بمیریم

احتمال وجود جهنم خیلی بیشتر از احتمال وجود بهشت است.

تنها چیزی که می‌دانم این است که وقتی از آن تاریکی می‌گذشتم، به‌اشتباه خیال کردم که می‌توانم از آن خارج شوم و طوری زندگی کنم که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است.

انسان برای پذیرش افکاری که از ذهن دیگران می‌گذرد به کمی زمان نیاز دارد.

آزادی حقیقی انسان همین است: تا هرجا دوست داری گریه کنی، برای هرچیزی که دلت می‌خواهد....

بی‌جهت به‌دنبال قلبم نگردید، چرا که آن را جانوران خورده‌اند.

انسان در زندانی اسیر شده بود که دو دیوارش تولد و دو دیوارش مرگ بود. اما همین‌که به دنیا می‌آمد، کل آن چهاردیواری به مرگ تبدیل می‌شد.