بریده‌هایی از کتاب ابابیل نقد

چون ادبیات ما و بسیاری از قرائت‌های دینی ما، قرائت‌های دینی و ادبیات عارفانه هستند، به نظر می‌رسد ایرانی‌ها گرایش زیادی به این دارند که آنیمایی زندگی کنند و دلی، عاطفی، در ابهام و در ایهام زندگی کنند، امور را واگذار کنند، وقت‌نشناس باشند، اما با توجه به مواجهه با تمدن غرب، فرهنگ غرب و دستاوردهایی که دارد و برایشان اغواگر است تمایل دارند که چشم‌اندازها و دستاوردهای آن فرهنگ را داشته باشند. ما اگر این آسیب را نشناسیم و این معضل را حل‌وفصل نکنیم، خب طبیعتاً وضعیت‌مان همین‌طوری که هست و حتی بدتر پیش می‌رود و ما در سردرگمی، نارضایتی و تنازع بین فردی پیش می‌رویم و در نتیجه باید انتظار داشته باشیم که روند افزایش خشونت در جامعه‌مان ادامه پیدا کند.

در زندگی‌های کلان‌شهری و در جاهایی که تراکم جمعیت بالاست، در روابط بین‌ فردی باید اصولاً سبک زندگی آپولونی و آنیموسی حاکم باشد. در فضاهای هنری، فضاهای کاملاً شخصی، جایی که حریم شخصی و حوزه‌ی خصوصی زندگی است در آنجا می‌توان دیونیزوسی زندگی کرد.