بریده‌هایی از کتاب مکتب های ادبی

مکتب از سبک گسترده‌تر است.

گروهی از نویسندگان که یک واحد تأثیرگذار را تشکیل می‌دهند و با اصولی توافق دارند یک مکتب هنری را بوجود می‌آورند.

منشاء مکتب افکار و اندیشه‌ها و طرز کار یک هنرمند است که شاگردان و پیروان او آن را ادامه و گسترش می‌دهند.

در مفهوم مکتب بیشتر فلسفه و بینش مطرح است و در مفهوم سبک بیشتر زبان و شگردهای ادبی

هر بینش و فلسفه‌یی، نوع ادبی خاص خود را اقتضاء می‌کند مثلا در رئالیسم، داستان‌نویسی و در کلاسیسم تراژدی مرسوم بوده است.

اگر فرض کنیم که دمکراسی یک مکتب فکری است می‌توان فرض کرد که احزاب مختلفی که برای دمکراسی کار می‌کنند سبک‌ها هستند

آمیختگی رمانتیسم و رئالیسم که از مشخّصات عمده نویسندگان بزرگ ماست

رئالیسم در کشورهای فقیرِ جهان سوّمی خود به خود به طرف ناتورالیسم می‌رود، زیرا واقعیت‌های این جوامع معمولا زشت و ناپسند است. بسیاری از آثار رئالیستی در ایران هم چنین است از جمله آثار چوبک که در آن زشتی‌ها برجسته شده است.

ناتورالیسم اگر هم نبود، رئالیسم تا حدودی وظایف آن را انجام می‌داد. امّا اگر سوررئالیسم نبود دریچه‌های دنیای پنهان اعماق وجود بشری بر روی نوع بشر به این وسعت گشوده نمی‌شد.

وجود هر کدام از این مکاتب برای بوجود آمدن مکاتب بعدی ضرورت تام داشت. اگر سمبولیسم نبود، چگونه سوررئالیسم بوجود می‌آمد؟ و اگر سوررئالیسم نبود چگونه رئالیسم جادویی بوجود می‌آمد؟