بریده‌هایی از کتاب عشق و نفرت در قاب تحلیل

گرچه کلمهٔ عشق همچون متنی پرشورواحساس در هر شعری از ترانه‌های رادیویی استفاده می‌شود، اما از دیدگاه من به‌روشنی تعریف نشده است. من تفکرات کارل منینگر را در این موضوع مدنظر قرار دادم و به این تعریف رسیدم: «عشق به‌عنوان لذت در کنار هم بودن، تمایل به شناخت بیشتر یکدیگر، آرزوی همانندسازی متقابل و درهم‌آمیختگی شخصیت تجربه می‌شود»

از این واقعیت نباید تعجب کرد که عشق و نفرت در قاب تحلیلی باهم همزیستی می‌کنند.

چه میزان از این عشق «واقعاً» معطوف به شخص روانکاو است و چه میزان با چهره‌های دیگر گذشتهٔ بیمار جایگزین شده است؟ چگونه یک فرد می‌تواند به بیماری که با عشق انتقالی درگیر است کمک کند؟