بریده‌هایی از کتاب اختلال شخصیت مرزی

گریه کنید. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در به رسمیت شناختن خود مشکل دارند. گریه کردن بدون قضاوت خود راهی است که خودتان را به رسمیت بشناسید.

تنها راه عبور از عواطف دردناک رفتن در دل آن‌هاست.

تخلیهٔ خشم روی اجسامی مانند بالش مفید نخواهد بود و ابراز خشم به اشیای بی‌جان از خشم کم نمی‌کند. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که ضربه زدن به بالش یا مبل‌ها بیشتر باعث افزایش خشم می‌شود تا کاهش آن. درواقع این روش‌ها به این دلیل مفید نیستند که، به‌جای ایجاد احساس مهربانی، بین خشم و عمل پرخاشگرانه (مثل مشت کوبیدن به در) در مغز ارتباط برقرار می‌کند.

برای کسی که در گذشته مانند پادری بوده که زیر پای دیگران لگدمال شده است، آموختن گرفتن حق خود یک‌شبه محقق نمی‌شود و باید برای رهایی از افکار و احساساتی که در گذشته شما را به‌سمت انفعال سوق داده‌اند تمرین کنید.

وقتی متوجه شوید که این سختی‌ها چه آگاهی‌هایی به شما عطا کرده‌اند، هر سختی برایتان فقط مرحله‌ای برای عبور خواهد بود.

مثلاً به خودتان بگویید که «اگر امروز بتوانم از رختخواب بلند شوم و به استقبال امروز بروم، عصر که برگشتم غذای موردعلاقه‌ام را سفارش خواهم داد و بعدازآن دوش خواهم گرفت و استراحت خواهم کرد.»

مانند بسیاری از راهبردهای دیگر این کتاب، اولین قدم برای جلوگیری از تحقیر دیگران به رسمیت شناختن خودتان است.

سال‌ها طول کشیده که باور دوست‌داشتنی نبودن در شما شکل بگیرد، بنابراین خنثی‌سازی آن نیز زمان می‌برد.