بریده‌هایی از کتاب نامه‌های عاشقانه ویکتور هوگو

آری، تو می‌توانی هر کاری با من بکنی و اگر من همین فردا بمیرم لحن شیرین صدایت، فشار محبت‌آمیز لبهایت مرا دوباره به زندگی برخواهد گرداند.

اگر تو را بزرگ و محترم نمی‌دانستم عاشقت نمی‌شدم

. در من هیچ چیزی کامل نیست به جز لیاقت عمیقم در دوست داشتن تو.

یک روز خوشبختی و سعادت بسیار باارزش‌تر از عمری غم و اندوه است.

به او گفت: «مطمئنم که رازهایی داری، یکی از رازهایت از بقیه بزرگتر نیست؟» ویکتور اعتراف کرد که رازهایی داشته و یکی از رازهایش از بقیه بزرگتر است. آدل فریاد زد: «درست مثل من! خوب، زود باش، بزرگترین رازت را به من بگو و من هم رازم را به تو می‌گویم.» ویکتور جواب داد: «بزرگترین رازم این است که دوستت دارم.» آدل درست مثل پژواک صدا گفت: «بزرگترین رازم این است که دوستت دارم.»

رها کردن چیزی که لذتی ندارد هرگز فداکاری نیست. حال شادی و لذت من تنها در دیدن تو است، در کنار تو بودن.

کمی بیشتر به شوهرت اعتماد داشته باش.

من عاشق او هستم، این درست است، من، من حتی حاضرم همه چیز را با کمال میل فدای او کنم- همه چیز، حتی امید اینکه ممکن است دوستم داشته باشد؛ برای فداکاری‌هایی که تنها به امید به دست آوردن یک نگاه یا یک لبخندش می‌توانم در حق او انجام دهم هیچ حدی وجود ندارد.

حسادت در واقع قسمتی از عشق کم‌نظیر، خالص و پاکی است که به تو دارم.

به رغم تمامی موانعی که ممکن است در آینده با آنها مواجه شوم، آماده‌ام تا چون شارل هفتم فریاد بزنم: «آنچه خداوند به من داده است، اهریمن نمی‌تواند بگیرد!»

عشقی که با حسادت همراه نباشد نه واقعی است و نه پاک.

او از همین حالا آدل را همسرش می‌داند و جسورانه نامه‌هایش به او را با «شوهرت» امضا می‌کند.

به راستی باور دارم که از اعماق ناامیدی تا ارتفاع خوشبختی یک گام است.

در تمام اتفاقات زندگی آینده‌یمان سهم تو آرام کردن من و سهم من محافظت از تو خواهد بود.

به نظرم زمانی که شروع به این سرگرمی شیرین می‌کنم برایم آسان است که تمام آنچه در روحم است را به تو بگویم؛ اما ناگهان از فهمیدن اینکه نمی‌توانم بیان کنم چه احساس می‌کنم و چه دوست دارم بگویم متعجب می‌شوم

چه می‌شد اگر تا پایان دنیا کل زندگیت آن گونه در آغوش من بود؟

و این تکبر و خودبینی نیست، غرور و افتخار است. محسناتت گنج من هستند و کمالاتت ثروتم؛ من از آنها در مقابل حملات خودت با حسادت یک مادر و اشتیاق یک همسر دفاع خواهم کرد.

زمانی که تواضع و زیبایی با هم آمیخته شوند، زیبایی هدیه بسیار گران‌بهایی می‌شود

درباره‌ی تمامی مشکلات آن و حسادتم به اندازه‌ی کافی فکر کرده‌ای؟ نمی‌دانم چگونه برایت تعریف کنم که وقتی چند روز پیش مادرت مقابل من گفت اجازه داده‌ای مردی که من نمی‌شناختم بازو در بازویت افکند، چه بر من گذشت.

و این تکبر و خودبینی نیست، غرور و افتخار است. محسناتت گنج من هستند و کمالاتت ثروتم؛ من از آنها در مقابل حملات خودت با حسادت یک مادر و اشتیاق یک همسر دفاع خواهم کرد.

زمانی که تواضع و زیبایی با هم آمیخته شوند، زیبایی هدیه بسیار گران‌بهایی می‌شود. تو در زیبایی و معصومیت بسیار جذابی.

آری، به همسر پرستیدنی‌ام، به آدل خوب و جذابم افتخار می‌کنم؛ و این تکبر و خودبینی نیست، غرور و افتخار است. محسناتت گنج من هستند و کمالاتت ثروتم؛

نامه نوشتن به تو برای من چنان خوشی عمیقی است که در مقابل آن تمامی کارهای بعدی، خسته‌کننده و تقریباً غیرممکن می‌شود.

یکی از قوی‌ترین انگیزه‌هایم در آرزو کردن داشتن لحظاتی آرام برای گفتگو با تو است. نامه‌ها این کار را نخواهند کرد زیرا در حالی که آن را می‌خوانی در ذهنت به آنچه نوشته‌ام پاسخ می‌دهی و من آنجا نیستم تا جواب دهم.

اگر تو را بزرگ و محترم نمی‌دانستم عاشقت نمی‌شدم،

کاملاً قدر خودت را بدان. دقت کن که چقدر در شخصیت، ذهن و قلب از زنان دیگر بالاتری، آنها بی‌وفا و عشوه‌گر هستند.

روحت شعر را درک می‌کند

کاش می‌توانستی بفهمی که چقدر روحت زیبا، متعالی و شاعرانه است.

من باید خیلی زود تو را ببینم. آه! کلمه‌ی زود چقدر غم‌انگیز است وقتی حضورت را همین الان نیاز دارم!

تویی که بسیار خوب، مهربان، بخشنده، اصیل، صمیمی و فداکار هستی؟ به تمام محسنات دیگرت، زیبایی و نجابت را اضافه کن، زیبایی و نجابتی که از عشق سرچشمه می‌گیرند. آدل عزیز و محبوب، چگونه ممکن است موجودی همچون تو به طرز عجیب و غریبی با ذهن‌های کوچک و قلب‌های سرد محاصره شده باشد؟