بریده‌هایی از کتاب بلیز

تو اصلاً به آموزش اهمیت نمی‌دهی و ذره‌ای برای تعلیم من ارزش قائل نیستی. تو فقط می‌خواهی مرا بکوبی و کاری کنی که احساس حقارت کنم، و در این راه از آزار دادن هر کسی که برای مدتی تو را بازمی‌دارد مضایقه نمی‌کنی. این، آن چیزی است که نادرست است. تو حق نداری مرا بزنی وقتی که خودت آن کسی هستی که نادرست عمل می‌کند.

«انسان سریع پیر می‌شود. همهٔ ماجرا در همین یک اصل نهفته است. تو الآن درک نمی‌کنی که من چه می‌گویم، اما روزی می‌رسد که درک خواهی کرد و آن روز خیلی هم دور نیست. آدمی پیر می‌شود و زمانی‌که به عقب نگاه می‌کند، می‌بیند که گویی تمام زندگی گذشته‌اش همچون خوابی عصرگاهی بوده است. فهمیدی؟»