بریده‌هایی از کتاب آهسته آهسته برایم بخوان

آدم دلش که تنگ می‌شود، شبیه این است که یک خرس یا گرگ یا حیوان وحشی دیگری روی دو پا ایستاده باشد روبرویت و ناخن‌های تیزش را از قلب تا پایین دلت بکشد.

مرگ سراغ همهٔ آدم‌ها می‌آید. هر کس به وقتش ولی تا قبل از آن‌که وقت موعود تو از راه برسد، مرگ بیکار نمی‌ماند. با مردن آدم‌های دیگر، بخشی از تو هم از تو گرفته می‌شود. انگار با بردن بقیه، تو را کم‌کم برای لحظهٔ مرگ خودت آماده می‌کند. ذره‌ذره از تو جدا می‌کند تا در انتها یک‌لا قبا جلویش بایستی و بگویی بیا، بیا و ببر.