بریده‌هایی از کتاب آنی شرلی در اونلی (کتاب دوم)

گاهی‌اوقات برای حفظ اعتدال، بد نیست مردم بعضی از کارهایی را که دوست ندارند، انجام بدهند.»

ـ تو هیچ‌وقت نمی‌خواهی ازدواج کنی آنی؟ آنی همان‌طور که رو به شب مهتابی لبخند می‌زد، گفت: «شاید... یک روز... وقتی با همان‌که باید باشد روبه‌رو شوم.»

آنی گفت: «ولی بهتر نیست همیشه برای اتفاق‌های خوب آماده باشیم؟ چون احتمال وقوع پیشامد خوب به اندازهٔ احتمال وقوع پیشامد بد است.»

دیدن آسمان و ستاره‌ها همهٔ ناامیدی‌ها و غصه‌های کوچک را از ذهن پاک می‌کند،

یک بار آنی به ماریلا گفته بود: «به نظر من بهترین و شیرین‌ترین روز، روزی نیست که همهٔ اتفاق‌هایش باشکوه، شگفت‌انگیز یا هیجان‌آور باشند، بلکه روزی پر از شادی‌های کوچک و ساده است که یکی پس از دیگری مثل دانه‌های مروارید از گردن‌بند پایین می‌ریزند.»

بیشتر مردم نمی‌توانند حرف‌های آدم را درک کنند؛ پس صحبت‌کردن با آنها فایده‌ای ندارد.

طوری زندگی کن که اسمت، حتی اگر در ابتدا چندان قشنگ نیست، زیبا به نظر بیاید و با یادآوری آن خاطرات خوشایند و دل‌نشینی در ذهن مردم زنده شود.

گفت: «تو زیادی وسواس به خرج می‌دهی آنی! همهٔ ما اشتباه می‌کنیم، اما مردم فراموش می‌کنند.

یکی از ویژگی‌های این دنیا واقعاً آرامش‌بخش است؛ همیشه مطئنیم که بهار دیگری در راه است.

«ولی بهتر نیست همیشه برای اتفاق‌های خوب آماده باشیم؟ چون احتمال وقوع پیشامد خوب به اندازهٔ احتمال وقوع پیشامد بد است.»

ولی شما همهٔ واقعیت را به زبان نمی‌آورید، فقط قسمت ناخوشایندش را بازگو می‌کنید.

هروقت ایرادی از خودمان گرفتیم، باید به یکی از امتیازهایمان هم فکر کنیم تا امیدمان را از دست ندهیم.

هیچ‌کس نمی‌تواند افراد متخلف را یک‌جور دوست داشته باشد.

وقتی به آینه نگاه می‌کرد، فقط چهره‌ای ظریف و رنگ‌پریده با هفت کک‌ومک روی بینی‌اش را می‌دید. ولی آینه هرگز نشان نمی‌داد که چطور احساسات رنگارنگ و مسحورکننده‌اش، چون قابی گلی‌رنگ چهره‌اش را آذین بسته بودند یا آنکه نگاه رؤیایی و خندان چشم‌های درشتش چقدر اغفال‌کننده بودند

این درس عبرتی بود تا دیگر درمورد هیچ گاوی قول ندهم.

خُب، هیچ‌وقت نمی‌شود دربارهٔ مردهای مجرد با اطمینان حرف زد.

آنی می‌گفت هرگز نباید قلب کسی را بشکنیم. به نظر می‌آید شکستن قلب، خیلی دردناک است. اگر لازم باشد، بهتر است به یک پسر لگد زد تااینکه قلبش را شکست.

جرم نابخشودنی، داشتن اهداف پست است نه شکست‌خوردن

«اگر نصفه‌شب به اتاقت بروی، در را قفل کنی، پرده‌ها را بیندازی و عطسه کنی، روز بعد، خانم لیند می‌پرسد سرماخوردگی‌تان خوب شد؟»

پیشنهادهای او مثل فلفل است؛ اگر کم باشد عالی است، ولی هرچه زیادتر می‌شود، بیشتر می‌سوزاند.

اگر پول اضافی داشتم آنها را آتش می‌زدم و از تماشای سوختنشان لذت می‌بردم، ولی حاضر نبودم حتی یک سنت هم برای آن سالن خرج کنم

همین‌طور است... همین‌طور است... اما جیب من عمیق‌تر از موافقت من است.

رؤیاها مثل سایه‌اند، اشباحی خودسر و رقصان که هرگز نمی‌شود آنها را به چنگ آورد.

او همهٔ موعظه‌ها، نظرها و درخواست‌ها را در شش کلمه خلاصه می‌کند و مثل آجر توی سرت می‌کوبد.

نگاه غصه‌دار آنی عذابش می‌داد. او گفت: «فکر کنم پائول اروینگ هیچ‌وقت در کلیسا روی گردن یک دختر، کرم نمی‌گذارد، نه؟» آنی با ناراحتی گفت: «نه، هرگز.» دیوی گفت: «خُب، پس من هم ازاین‌بابت متأسفم. ولی کرم درشت و خوبی بود. وقتی وارد کلیسا می‌شدیم آن را از روی پله‌ها برداشتم. حیفم آمد هیچ استفاده‌ای از آن نکنم. به نظر تو جیغ‌های آن دختر خنده‌دار نبودند؟»

آنی که داشت با کلاس‌دومی‌ها روخوانی تمرین می‌کرد، سرش را به‌طرف او برگرداند و به‌سردی گفت: «باربارا! تو که نمی‌توانی درست راه بروی، بهتر است سر جایت بنشینی. واقعاً برای دختری در سن‌وسال تو خجالت‌آور است که این‌قدر بی‌دست‌وپا باشد.»

پرفسور رنی۲۳ می‌گفت درست رفتار کردن با بچه‌ها مهم‌تر از الفبا و ریاضی یاد دادن به آنهاست.»

این درس عبرتی بود تا دیگر درمورد هیچ گاوی قول ندهم.

هیچ‌چیز هرگز آن‌طور که انتظار داری، نمی‌شود. خُب، شاید این حرف درست باشد. اما یک جنبهٔ خوب هم دارد؛ چیزهای بد هم هرگز آن‌طور که انتظار داری نمی‌شوند؛ یعنی همیشه کمی بهتر از چیزی می‌شوند که فکرش را کرده‌ای

ماریلا! اگر شکست بخورم، چه؟ ماریلا گفت: «هیچ‌کس یک‌روزه کاملاً شکست نمی‌خورد. همیشه باید به روزهایی که در راه‌اند، امیدوار بود. آنی! مشکل تو این است که فکر می‌کنی باید همه چیز را به آن بچه‌ها یاد بدهی و همهٔ اشکال‌هایشان را برطرف کنی و اگر موفق نشوی احساس می‌کنی شکست خورده‌ای.»