بریده‌هایی از کتاب ۶۴۱۰ روز تنهایی

باز هم شب رسید و درد آمد، باز هم لحظهٔ نبرد آمد سرد شد چای و بردی از یادت لحظهٔ خوب هم نشینی را

آسمان روی سقف همسایه از سر شب ستاره باران است آسمان زیر سقف خانهٔ ماست، چون تو وقتی ستاره‌ای باشد

در پیکری که عشق تراشیده، جانی نمانده است مدارا کن

این روزها طنین پَر هر کبوتری راوی عاشقانه‌ترین نامه‌های ماست