بریده‌هایی از کتاب شب های تهران

«مثل اینکه دخترها از گذشته مستقل‌ترند؟» خانم نجم دستی به موهای دودی اطراف گوش کشید و آفتاب از نگین پر قیراط سوزن‌هایی نورانی ساخت: «تا منظورت از استقلال چی باشد، من که آنها را سرگشته‌تر می‌بینم، زمان ما تمام هم و غم دختران گشتن پی شوهر نبود، دست کم گاهی گلدوزی هم می‌کردیم، کتابی هم می‌خواندیم و بی‌دلهره می‌نشستیم تا آدم مناسبی پیدا شود.»

با ادبی اغراق‌شده که خاص مردم شهرستان است

دنیا را خوب می‌شناخت بی‌اعتباری آدم‌ها و فرصت‌ها را.

اشکالی هم ندارد، تمام این تجارب اگر حاصلش شناخت باشد بُعد و شخصیت به روح می‌دهد

اشکالی هم ندارد، تمام این تجارب اگر حاصلش شناخت باشد بُعد و شخصیت به روح می‌دهد

از خودش بی‌که بداند یا حتی بخواهد مغناطیسی پنهانی می‌پراکند که بر ذهن‌هایی تک‌شمار اثر می‌گذاشت.