بریده‌هایی از کتاب شب زمین

۱۷۷: رُنه شار به آلبر کامو دوشنبه [، ۱۹۴۸] دوست عزیز، داستان آن کبوتر مسافری را شنیده‌اید که برای بازگشت حسابی دیرش شده بود و به کسی که علت گِل‌آلود بودن پَرهایش را پرسیده بود، جواب داد: «پیاده برگشتم…»؟ مسلماً من هم به این کبوتر شبیهم. زیاد از دستم دلخور نباشید، بالاخره می‌رسم. آخر هفته، این شادی بزرگ نصیبم می‌شود که شما را ببینم. ارادت، رُنه شار