بریده‌هایی از کتاب پسران فریدون

اظهارِ عَجز نزدِ ستمگر زِ ابلهی است اشکِ کباب باعثِ طُغیانِ آتش است!

بزرگ کسی است که مقامِ کسی را کوچک نداند، این‌چنین کسی بزرگ است.

به‌جز رأی و دانش چه اندر خورَد پسر را که چون آن پدر پَروَرَد

چو فرزند باشد به آیین و فَر گرامی به دل بَر، چه ماده، چه نَر

فریدون به پسرِ کوچک گفت: کسی که زور، دلیری و دانایی دارد، هم مردِ رَزم است، هم مردِ اندیشه. گویی بینِ خاک و آتش، هشیارانه راهِ میانه (اعتدال) را انتخاب کند.

چون سیاهی حاکم شود، آنان که جایگاه بزرگی دارند نیز خیره‌سری و خشم پیشه می‌کنند.