بریده‌هایی از کتاب ماه بر ترک دوچرخه (۲)

در نیمه‌های شامگهان، آن زمان که ماه زرد و شکسته می‌دمد از طرف خاوران استاده در سیاهی شب، مریم سپید آرام و سرگران او مانده تا که از پس دندانه‌های کوه مهتاب سر زند، کشد از چهره شب نقاب بارد بر او فروغ و بشوید تن لطیف در نور ماهتاب بستان به خواب رفته و می‌دزدد آشکار دست نسیم، عطر هر آن گل که خرم است شب خفته در خموشی و شب‌زنده دار شب چشمان مریم است مهتاب، کم‌کمک ز پس شاخه‌های بید

در نیمه‌های شامگهان، آن زمان که ماه زرد و شکسته می‌دمد از طرف خاوران استاده در سیاهی شب، مریم سپید آرام و سرگران او مانده تا که از پس دندانه‌های کوه مهتاب سر زند، کشد از چهره شب نقاب بارد بر او فروغ و بشوید تن لطیف در نور ماهتاب بستان به خواب رفته و می‌دزدد آشکار دست نسیم، عطر هر آن گل که خرم است شب خفته در خموشی و شب‌زنده دار شب چشمان مریم است مهتاب، کم‌کمک ز پس شاخه‌های بید