بریده‌هایی از کتاب آری به زندگی

انسان هرگز نباید به وسیله‌ای برای هدفی تبدیل شود. اما در نظام اقتصادی دهه‌های اخیر، اکثر مردمان کارگر به وسیله‌هایی صِرف بدل شده‌اند. آن‌ها را به سطح ابزارهایی محض برای زندگی اقتصادی تنزل داده‌اند.

این سال‌ها در پی اثبات بی‌ارزش بودن زندگی انسان بوده‌اند.

فرانکل می نویسد: «هر چیزی را می‌توان از انسان گرفت جز یک چیز: آخرین آزادی‌های انسان را، آزادیِ اینکه در هر موقعیتی راه خودش را انتخاب کند.»

«شجاعتی که تقدیر را با عزم راسخ تاب می‌آورد حتی از تقدیر قوی‌تر است.»

موفق به انجام کاری شده بود که ریلکه از هر انسانی انتظار داشت یا برای هر انسانی آرزو می‌کرد: اینکه «فرد قادر باشد به مرگِ خودش بمیرد!»