بریده‌هایی از کتاب شعر زمان ما؛ نادر نادرپور

من تکیه کرده‌ام به درختی که هیچ‌گاه از پشت او، تصوّر دیدار آفتاب در آستان صبح، میسّر نبوده است.

ما را ز چارچوب طلایی رها کنید ما در جهان خویشتن آزاد بوده‌ایم...