بریده‌هایی از کتاب روان شناسی اسکیزوفرنی

در خون بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی که در بیمارستان‌ها تحت مراقبت‌های روان پزشکی هستند، ترشح مواد شیمیایی از جمله سرولوپلاسمین نسبت به سایر افراد عادی بیشتر از حد معمول گزارش شده است اما این احتمال هم وجود دارد مبنی بر اینکه بیمار قبل و یا در حین بستری شدن، دچار وحشت زدگی (panic) ، و بیقراری (agitation) شده و یا شرایط نامناسب بیمارستان باعث گردیده تبعاتی مانند بی‌خوابی، بی‌اشتهایی، اعمال رژیم غذایی نامناسب، فشارهای روانی عاطفی به او تحمیل شود لذا از این دست عوامل هم می‌تواند به نوبه خود موجبات تشدید زمینه اسکیزوفرنی را دربیمار فراهم سازد بویژه تجویز داروهای ضد روان پریشی که اغلب آثار آن تا مدت مدیدی در خون بیمار باقی می‌ماند.

اما اگر تشخیص اسکیزوفرنی به موقع داده شود و نسبت به درمان آن اقدام گردد، بدیهی است امکان مهار و بهبود آن وجود دارد. زیرا درمان صحیح و به موقع باعث می‌شود که از تخریب و مرگ سلول‌های مغز جلوگیری کرد مشروط بر اینکه تحت نظم روان پزشک خود، مرتبأ و مشخصأ به مصرف داروهای تجویزی او اقدام کند.

بیمار دچار اختلالات عاطفی، انزواطلبی و اوهام‌گرایی است. بیمار اسیر تخیلات بخصوص است بویژه تخیلات زیان‌آور. بیمار به شدت سوءظن به دیگران دارد که قصد ترور یا مسموم کردن او را دارند. بیمار اسیر صداهایی است که به او امر و نهی می‌کنند و وادار به اعمالی برخلاف میل وی می‌کنند.

اسکیزوفرنی یعنی تغییرات شخصیتی مبتلا است، احساس می‌کند که هر بخش از بدن او به یک شکل خاصی تبدیل شده مثلاً پاهای او نیم‌تنه ماهی است یا بیمار دیگر تصور می‌کند همانند فرشتگان دارای دو بال پرواز می‌باشد.

داشتن احساس بدگمانی و سوءظن بدون دلیل نسبت به همسر یا اطرافیان خود. (همواره در انتظار مشاهده خیانت دیگران می‌باشد) . لذا برقراری روابط سالم و عادی با این قبیل افراد پارانوئیدی بسیار دشوار است.

عمومأ هیچ گونه اطلاعاتی و شناختی راجع به اسکیزوفرنی ندارند و لذا در صورت مشاهده رفتار غیر عادی و ناراحت کننده این قبیل مبتلایان، به دیده مجرم و خلافکار می‌نگرند و لذا بیمار اسکیزوفرنی متاسفانه بجای درمان و یا بستری در بیمارستان، به عنوان مجرم سر از کلانتری، دادگاه و زندان در می‌آورند.

روان درمانی زمانی مؤثر است که آثار و علایم سایکوتیک در بیمار از طریق دارو درمانی رفع شده باشد و برقرار ارتباط بیمار با واقعیت تقریبأ فراهم گردد.

برخی از مبتلایان به بیماری مزمن اسکیزوفرنی، بواسطه توهمات شنیداری و وسوسه‌های درونی خود، مبادرت به انجام رفتارهای نامناسب که مغایر با اخلاق و عرف اجتماعی و اعتقادی می‌کنند مانند: برهنه شدن در انظار عمومی، عورت نمایی، و در حالت استمناء خود را نشان دادن و یا با آرایش‌های تند و زننده و پوشش لباس‌های بدن نما و تحریک و اغوا کننده در ملاء عام دارند.

جنون جوانی یا اسکیزوفرنی «schizophrenie» ، از ریشه یونانی skhizein به معنی شکسته شدن، جدا کردن، گسستن و شکافتن است و phren به معنای روح و ذهن می‌باشد. اسکیزوفرنی به معنی ذهن گسیخته نیست بلکه به معنی «اختلال

با اخلاق و عرف اجتماعی و اعتقادی می‌کنند مانند: برهنه شدن در انظار عمومی، عورت نمایی، و در حالت استمناء خود را نشان دادن و یا با آرایش‌های تند و زننده و پوشش لباس‌های بدن نما و تحریک و اغوا کننده در ملاء عام دارند. ۸) حساسّیت بیماران اسکیزوفرنی، عمومأ قبل از ابتلاء، زمینه‌ای برای حساسیت بیش از حد و اندازه نسبت به افراد عادی داشته‌اند. ۹) انقطاع روابط اجتماعی بیماران اسکیزوفرنی، عمومأ قادر به برقراری روابط عمومی و اجتماعی نمی‌باشند و لذا روابط خود را با دیگران قطع می‌کنند. همچنین عدم توانایی در هماهنگی و همسویی با دیگران و نیز عدم احساس و درک و عدم همدلی و همدردی با دیگران از دیگر خصوصیات بیماران اسکیزوفرنی بشمار می‌روند. ۱۰) اضطراب دائم بیماران اسکیزوفرنی، دایمأ از اضطراب رنج می‌برند اما از طرفی نسبت به مسائل اجتماعی نیز بی‌تفاوت