بریده‌هایی از کتاب فصل کاشتن کلمات

فصل‌ها را از شاخه‌هایم دور کردند دور شدم از خودم از هر چه بود هر چه نبود

ترانه‌ای دورافتاده‌ام نت‌هایم در کف کافه‌های‌تان خاک می‌خورد

به: آگاهی که ایستاده در برابر بی‌داد

گوزن‌های جوان در جانم ایستادند ایستادند نفس‌های بسیاری کلمات بسیاری ترس‌های بسیاری در من بسیار شدم

می‌ترسم از سر خم‌کردگانِ این درخت، در باد از تاریخ رفته‌ازیاد این خانه از روزهای ایستاده پشت در می‌ترسم دیشب پنجره‌ها را برده‌اند!