بریده‌هایی از کتاب یافتن لایلا

به گریه افتاد؛ چون همه‌چیز خیلی سخت بود. کاش می‌توانستم به او بگویم زندگی همین است.

همهٔ آزمایش‌های قبلی من دربارهٔ اعتماد با شکست مواجه شده بود.

حالا می‌خواهم چیزی را به او بگویم که همیشه به خودم می‌گویم: زندگی همین است. من را سر ذوق می‌آورد و آرام می‌کند. به من یادآوری می‌کند به جای چیزی که نمی‌توانم، روی چیزی تمرکز کنم که از پسش برمی‌آیم. زندگی همین است.

«ببین لایلا. تو دختر بزرگی هستی و کسی نمی‌خواد مانع استفادهٔ تو از اینترنت بشه. تا اینجا که برات خوب بوده و باید یاد بگیری با اون نوع توجهی که جلب کردی، کنار بیای. فقط یادت باشه عقیدهٔ هیچ‌کسی دربارهٔ تو به اندازهٔ عقیدهٔ خودت دربارهٔ خودت مهم نیست. اگه کسی تهدیدت کرد یا ترسوندت، به یه بزرگ‌تر بگو؛ ولی بذار بقیهٔ چیزها بگذره و بره. واقعاً اهمیتی نداره.» هر دو به من نگاه می‌کردند و من نمی‌دانستم چه‌کار باید بکنم. امکان ندارد والدین واقعی این‌طوری با بچه‌هایشان حرف بزنند. این شبیه بدترین قسمت از یک برنامهٔ تلویزیونی خانوادگی بود؛ همان‌هایی که سعی دارند چیزی به آدم یاد بدهند. ما آنجا مثل خانواده‌ای در آشپزخانه صبحانه می‌خوردیم. زندگی واقعی همین است؟ من در آنجا قرار بود چه کسی باشم؟

زندگی انگلی است که در شکمتان زندگی می‌کند و گوریل بااستعدادی که دانشمندان به او زبان اشاره را یاد می‌دهند. زندگی شب‌پره‌ای است که شبنم‌ها را می‌نوشد و ویروس آنفولانزاست و چیزی نیست که شما بتوانید آن را کنترل کنید. زندگی گاهی استفاده از چاقو برای شانه کردن موهایتان است، چون واقعاً چیز دیگری جوابگو نیست و زندگی همیشه راهی برای گذران پیدا می‌کند. حالا می‌خواهم چیزی را به او بگویم که همیشه به خودم می‌گویم: زندگی همین است. من را سر ذوق می‌آورد و آرام می‌کند. به من یادآوری می‌کند به جای چیزی که نمی‌توانم، روی چیزی تمرکز کنم که از پسش برمی‌آیم. زندگی همین است.

اگر نگاه می‌توانست کسی را بکشد، هر دوی ما مدت‌ها پیش مرده بودیم.

زندگی سخت و پیچیده و درهم است. زندگی انگلی است که در شکمتان زندگی می‌کند و گوریل بااستعدادی که دانشمندان به او زبان اشاره را یاد می‌دهند. زندگی شب‌پره‌ای است که شبنم‌ها را می‌نوشد و ویروس آنفولانزاست و چیزی نیست که شما بتوانید آن را کنترل کنید. زندگی گاهی استفاده از چاقو برای شانه کردن موهایتان است، چون واقعاً چیز دیگری جوابگو نیست و زندگی همیشه راهی برای گذران پیدا می‌کند. حالا می‌خواهم چیزی را به او بگویم که همیشه به خودم می‌گویم: زندگی همین است. من را سر ذوق می‌آورد و آرام می‌کند. به من یادآوری می‌کند به جای چیزی که نمی‌توانم، روی چیزی تمرکز کنم که از پسش برمی‌آیم.

زندگی گاهی استفاده از چاقو برای شانه کردن موهایتان است، چون واقعاً چیز دیگری جوابگو نیست و زندگی همیشه راهی برای گذران پیدا می‌کند.

خلق‌وخوی کریستی شبیه شیرهاست (پنترا لئو لئو، سلطان پرسروصدا ولی تنبل). نیاز دارد خیلی بغرد و جلب‌توجه کند، ولی واقعاً قصد ندارد کاری بکند. صبر می‌کند تا کس دیگری کار را انجام دهد.

کاری که می‌خواستم بکنم، این بود که جین را آتش بزنم و فیلمی بفرستم که در آن به او اشاره می‌کنم و می‌خندم؛ ولی این کار چیزی را اثبات نمی‌کرد، جز اینکه جین علاوه بر بی‌احساسی، اشتعال‌پذیر هم هست.

اندی دوید و دقیقاً همان‌طوری آن‌ها را بغل کرد که من را بغل می‌کرد. خیلی خوشحال بودم که مشکلی ندارد و آن‌ها مراقبش هستند؛ ولی آن‌قدر از این وضعیت متنفر بودم که می‌توانستم آن خانه را به آتش بکشم و در خاکسترهایش برقصم.

از دست دادن چیزی که هرگز نداشتم، چه حسی داشت؟

زندگی همین است. من را سر ذوق می‌آورد و آرام می‌کند. به من یادآوری می‌کند به جای چیزی که نمی‌توانم، روی چیزی تمرکز کنم که از پسش برمی‌آیم.

واقعاً بین خنده و گریه فقط به اندازهٔ سرسرهٔ پلاستیکی کوچکی فاصله هست.

فقط غذاهایی را می‌دزدیدم که به سطل زباله می‌رفت. اگر پول را برمی‌داشتم، اگر به کسی که پیشنهاد پول می‌داد، جواب مثبت می‌دادم، کس دیگری می‌شدم؛ کسی شبیه مامانم.

مثل یک نوزاد به گریه افتاد؛ چون همه‌چیز خیلی سخت بود. کاش می‌توانستم به او بگویم زندگی همین است. زندگی سخت و پیچیده و درهم است. زندگی انگلی است که در شکمتان زندگی می‌کند و گوریل بااستعدادی که دانشمندان به او زبان اشاره را یاد می‌دهند. زندگی شب‌پره‌ای است که شبنم‌ها را می‌نوشد و ویروس آنفولانزاست و چیزی نیست که شما بتوانید آن را کنترل کنید. زندگی گاهی استفاده از چاقو برای شانه کردن موهایتان است، چون واقعاً چیز دیگری جوابگو نیست و زندگی همیشه راهی برای گذران پیدا می‌کند.

زندگی شب‌پره‌ای است که شبنم‌ها را می‌نوشد و ویروس آنفولانزاست و چیزی نیست که شما بتوانید آن را کنترل کنید. زندگی گاهی استفاده از چاقو برای شانه کردن موهایتان است، چون واقعاً چیز دیگری جوابگو نیست و زندگی همیشه راهی برای گذران پیدا می‌کند. حالا می‌خواهم چیزی را به او بگویم که همیشه به خودم می‌گویم: زندگی همین است. من را سر ذوق می‌آورد و آرام می‌کند. به من یادآوری می‌کند به جای چیزی که نمی‌توانم، روی چیزی تمرکز کنم که از پسش برمی‌آیم.

دختر کوچک می‌خواست تمامش کند. دست‌هایش خسته بودند. آب حمام سرد شده بود. تمام سر و گردنش درد می‌کرد. مثل یک نوزاد به گریه افتاد؛ چون همه‌چیز خیلی سخت بود. کاش می‌توانستم به او بگویم زندگی همین است. زندگی سخت و پیچیده و درهم است. زندگی انگلی است که در شکمتان زندگی می‌کند و گوریل بااستعدادی که دانشمندان به او زبان اشاره را یاد می‌دهند.

اگر نگاه می‌توانست کسی را بکشد، هر دوی ما مدت‌ها پیش مرده بودیم. ولی نگاه نمی‌تواند کسی را بکشد و کلمات هم درد ندارند و همهٔ این‌ها هم ساختگی است؛ پس فرقی نداشت.

داشتم به این فکر می‌افتادم که خانهٔ دیگران هم تنوع زیستی اینجا را دارد یا نه. خانهٔ من واقعاً برای خودش مثل یک سیاره با زیست‌کره‌های متفاوت است. باتلاق‌های روزنامه‌های خیس با قارچ‌های عجیب. جنگلی محبوس از حیات سبز پویا درون یخچال خراب. پشه‌های میوه و کرم‌های ریز و گاهی موش و حالا هم این عنکبوت که فقط چند سانتی‌متر با صورت من فاصله داشت. آدم دیگری هم این‌طوری زندگی می‌کرد؟

زندگی سخت و پیچیده و درهم است. زندگی انگلی است که در شکمتان زندگی می‌کند و گوریل بااستعدادی که دانشمندان به او زبان اشاره را یاد می‌دهند. زندگی شب‌پره‌ای است که شبنم‌ها را می‌نوشد و ویروس آنفولانزاست و چیزی نیست که شما بتوانید آن را کنترل کنید.

متوجه شدم که رابطهٔ انگلی است؛ نه هم‌زیستی. تقلید... حیوان زهرداری که تظاهر می‌کند بی‌خطر است تا به اندازهٔ کافی برای نیش زدن نزدیک شود. استتار کرده بود، تا اینکه اولین بار به جای لکه‌هایی که شبیه چشم بود، به چشم‌هایش نگاه کردم.

زندگی سخت و پیچیده و درهم است. زندگی انگلی است که در شکمتان زندگی می‌کند و گوریل بااستعدادی که دانشمندان به او زبان اشاره را یاد می‌دهند. زندگی شب‌پره‌ای است که شبنم‌ها را می‌نوشد و ویروس آنفولانزاست و چیزی نیست که شما بتوانید آن را کنترل کنید. زندگی گاهی استفاده از چاقو برای شانه کردن موهایتان است، چون واقعاً چیز دیگری جوابگو نیست و زندگی همیشه راهی برای گذران پیدا می‌کند.