بریده‌هایی از کتاب زن عزیزم

هرگز سؤالی که پاسخش را نمی‌خواهی بدانی نپرس.

«می‌بینی؟ این کاریه که دوست‌ها می‌کنن. ما عذرخواهی می‌کنیم، می‌بخشیم و دفعۀ بعد بهتر عمل می‌کنیم. اگه مشکلی داشته باشی پیش من می‌آی و درموردش حرف می‌زنیم، باشه؟»

حس بویایی قوی‌ترین محرک حافظه است،

خدا رو انتخاب کن و به بهشت برو.

هیچ‌چیز کاملاً شناخته‌شده نیست، اما در آن لحظات تردید است که معجزه اتفاق می‌افتد.»

... من هرچیزی را به روش خودم دوست دارم: باید ماشین‌هایمان شسته‌شده، خانه‌مان تمیز و شاممان گرم باشد و وقتی از سر کار به خانه برمی‌گردم کسی منتظرم باشد.

در دنیایی پر از جوان‌های خودشیفته، افراد بالای سی سال به چشم نمی‌آیند و نامرئی محسوب می‌شوند.

ترک‌کردن خانه به‌معنی متوقف‌کردن خشونت نیست و آزادی را تضمین نمی‌کند.

«رابطه‌ت با خدا فقط به خودت مربوطه. به من ربطی نداره

حالا اینجا ایستاده‌ام، وسط راهروی کلیسا... و گریه می‌کنم، و برای اولین‌بار از اشک‌هایم شرمنده نیستم. اجازه می‌دهم فرو بریزند چون آنها اشک‌های خوبی هستند. خب-شاید از روی خوشحالی نباشند، ولی از آن نوعِ همه-چیز-درست-می‌شود هستند. به خودم می‌گویم که حق با جناب کشیش است. در تردید، رحمت نهفته است و همه‌چیز درست می‌شود.

فکر کنم مردم درست می‌گویند که حس بویایی قوی‌ترین محرک حافظه است

من اولین پناهش نیستم، تا جایی که می‌دانم تنها پناهش هستم.

همزاد منه. من عاشقش هستم. می‌پرستمش. اون بهترین اتفاقیه که توی زندگی برام افتاد

حقیقت این است که داشتن یک دوست لذت‌بخش است.

به‌عنوان یک قانون کلی دوست دارم از هر جنگ‌و‌جدالی دور بمانم،

این شهر هرچه بیشتر به‌طرف فقر پیش برود من هم مجبورم آدم‌های بد بیشتری را دستگیر کنم.

هیچ زنی نمی‌خواهد قبول کند ازدواجش به آخر رسیده و ما می‌خواهیم به دوست‌داشتن شخصی که زمانی دوستش داشتیم ادامه بدهیم. همان پایان خوش قصه «تا آخر عمر با خوبی و خوشی زندگی کردند» را می‌خواهیم. متارکه به‌معنی قبول شکست است.

زندگی واقعی جعبه‌ای زیبا با روبانی گره‌خورده به دورش نیست.

«فشنگ هم می‌خوای؟» سرم را به‌علامت تأیید تکان می‌دهم. سپس می‌گویم «فقط یکی.» «یه جعبه؟» «یه گلوله.» چشم‌های کلاید گشاد می‌شوند. طوری به من نگاه می‌کند انگار یک احمق هستم. «توی هرکدوم از خشاب‌های این اسلحه‌ها پونزده گلوله جا می‌گیره.» از شنیدن این حرف لبخند می‌زنم.

فکر کنم مردم درست می‌گویند که حس بویایی قوی‌ترین محرک حافظه است

کدام احمقی یک دسته پول را در کشوی میزش می‌گذارد؟ حتی در کلیسا، جایی که پر از افراد پرهیزکار‌است، بالاخره دیر یا زود کسی آن را برمی‌داشت. حتی در انجیل هم به دزدها اشاره شده.

برای مادر هر روزِ بد یا پرمشغله‌ای، هر بیماری یا سوزش و درد قفسۀ سینه یا نگرانی‌ای-همه در غذا خلاصه می‌شود. اینکه چه نوع غذایی خوردی، آخرین‌بار کِی خوردی، آیا با عشق تهیه شده بوده و میزان کافی نمک داشته یا نه.

هیچ زنی نمی‌خواهد قبول کند ازدواجش به آخر رسیده و ما می‌خواهیم به دوست‌داشتن شخصی که زمانی دوستش داشتیم ادامه بدهیم. همان پایان خوش قصه «تا آخر عمر با خوبی و خوشی زندگی کردند» را می‌خواهیم. متارکه به‌معنی قبول شکست است.

در دنیایی پر از جوان‌های خودشیفته، افراد بالای سی سال به چشم نمی‌آیند و نامرئی محسوب می‌شوند.

چه می‌شد اگر از نام خداوند بیهوده استفاده نمی‌شد؟

گذشته فقط وقتی بهش اجازه بدیم می‌تونه ما رو محدود کنه. می‌گه می‌تونی بهش اجازه بدی تو رو عقب نگه داره یا می‌تونی رهاش کنی.»

پدرم معتقده گناه مقدر شده. انجیل به ما می‌گه گناه نکنیم، درعین‌حال به ما می‌گه تقدیر ما دروغ‌گفتن، فریب و دزدی‌کردنه. اگه از من بپرسی میگم این مشکل بزرگ مسیحیته. اختیار رو از شخص می‌گیره. ما رو ناتوان می‌کنه.

فکر کنم مردم درست می‌گویند که حس بویایی قوی‌ترین محرک حافظه است

اگر تنها یک چیز باشد که طی ده سال گذشته یاد گرفته‌ام این است که به هیچ‌کس اعتماد نکنم، حتی به کسانی که قرار است بیش از همه به آنها اعتماد داشته باشم.

هیچ‌چیزی مجانی نیست. اگه کسی چیزی بهت داد بهتره فکر کنی در ازای اون چی ازت می‌خواد، چون اونها همیشه یه چیزی می‌خوان.