بریده‌هایی از کتاب شادمانی انتخاب شماست!

«زمانی‌که پیر می‌شی، خودت مسئول شاد کردن خودت هستی، اگرنه، پیرتر می‌شی.»

ما حق انتخاب داریم که چگونه داشته‌ها و نداشته‌های زندگی خود را تفسیر کنیم. می‌توانیم بر فقدان‌ها یا بر زندگی اکنون خود تمرکز کنیم. از دست دادن فاکتورهای سلامتی به همان اندازه که می‌توانند ناراحت‌کننده و آسیب‌زننده باشند، می‌توانند بخشی از ماجرا در نظر گرفته شوند.

خبر خوب این است که فرایند پیری با جنبه‌های مثبتی همراه است. سالخوردگان در مقایسه با جوان‌ترها احساس بهزیستی بیشتر و احساسات منفی کمتری را گزارش می‌دهند. این احساس بهزیستی تا آستانه‌ی دهه‌ی هفتم زندگی افزایش می‌یابد، سپس، به تدریج کاهش می‌یابد، با این حال همچنان در نودسالگی بیشتر از بیست‌سالگی است. هر چقدر هم که دوران نوجوانی و بلوغ جوانی را کمال مطلوب بدانیم، مسن‌ترها رضایت بیشتر و اضطراب یا هراس کمتری دارند و از مرگ کمتر می‌ترسند و احتمالاً بیشتر از جوانان جنبه‌های مثبت هر رویداد را می‌بینند و جنبه‌های منفی را می‌پذیرند.