بریده‌هایی از کتاب نقد تحریف مدرن امام خمینی (جنگ عراق و ایران)

صدام به روایت زندانبانان آمریکایی‌اش، در هنگام بازداشت و بازجویی سیگار برگ کوبایی و ویسکی فرانسوی سفارش می‌داد. همان موقع در دادگاه با چهره تازه، با ریش بلند و قرآن در کف، عابد و زاهد و مسلمانا شده بود.

نخست وزیر مرحوم، شهید محمد علی رجایی، و وزیران برای صرف ناهار و گفتگو با نمایندگان، ظهرهای دوشنبه به مجلس شورای اسلامی می‌آمدند. سر هر میزی نخست وزیر یا وزیری و یا معاونی می‌نشست. در واقع ناهار خوردن با گفتگو همراه بود. شهید رجایی معمولاً با غدا بازی می‌کرد، تا موقع حرف زدن غذا در دهانش نباشد. یک روز گفت: امروز امام خمینی گوش مرا کشید! من پرسیدم چرا؟ گفت: امام تلگرام پاسخ من به تبریک میتران را شنیده بود. میتران در ۲۱ ماه می‌سال ۱۹۸۱ به عنوان رئیس جمهور فرانسه انتخاب شده بود. وقتی شهید محمد علی رجایی به عنوان رئیس جمهور انتخاب شده بود، میتران پیام تهنیت فرستاده بود. شهید رجایی در پاسخ به حضور ضد انقلاب، به ویژه سازمان مجاهدین خلق، در پاریس اشاره کرده بود. امام به شهید رجایی گفته بودند، در پاسخ تبریک که جای طرح این گونه مسائل نیست.

در همان سحرگاه روز دوم جنگ، پرواز ۱۴۰ هواپیمای جنگی ایران، بر فراز بغداد و بصره و دیگر شهرهای عراق و بمباران مراکز نظامی و فرودگاه‌ها، خواب صدام حسین را آشفت. او گمان می‌کرد ارتش ایران متلاشی شده و امکان پاسخ یا مقابله ندارد. در همان چهار روز نخست جنگ نیروی هوایی عراق ۲۶ هواپیمای جنگی خود را از دست داد

حسن العلوی نوشته است: «در همان هفته که انقلاب اسلامی در ایران پیروز شده بود، لرد جرج براون (د. ۱۹۸۵)، وزیر خارجه سابق انگلستان در حزب کارگر و کابینه‌هارولد ویلسون، و لابی صدام با دولت انگلستان و نیز رابط او با شاپور بختیار و ژنرال غلامعلی اویسی، به بغداد آمد و با صدام ملاقات کرد. روز بعد با صدام به منطقه جنوبی مثلث مرزی عراق ـ کویت ـ ایران رفتیم. صدام از فرمانده نظامی منطقه خواست که نقشه منطقه مرزی را بیاورد. فرمانده عذرخواهی کرد که هنوز نقشه‌های جدید به دستشان نرسیده و نقشه موجود از زمان ملک غازی بن فیصل (د. ۱۹۳۹) پادشاه سابق عراق است. نقشه را روی میز باز می‌کنند. صدام می‌پرسد: «از کدام نقطه می‌توانیم به ایران حمله کنیم؟» فرمانده نقطه‌ای را روی نقشه نشان می‌دهد. (۱)

در روز ۱۷ فروردین عراق به ایران هشدار می‌دهد که باید نیروهای خود را از جزایر عربی خلیج عربی بیرون ببرد. منظور از جزایر عربی، سه جزیره همیشه ایرانی تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی‌ست و از خلیج عربی هم خلیج همیشه فارس. ایران تمامی دیپلمات‌های خود را از عراق فرا می‌خواند و به موضع عراق اعتراض می‌کند.