مریم حسینیان

مریم حسینیان، نویسنده‌ و داستان‌نویس سرشناس ایرانی، سال‌ها در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فعالیت می‌کرد. او در راستای اعتلای زبان و ادبیات فارسی از فعالان انجمن ادبیات داستانی خراسان به شمار می‌آمد و در این انجمن عضویت داشت. وی با داستان‌نویس، روزنامه‌نگار و منتقد ایرانی، مهدی یزدانی خرم، ازدواج کرد و در این سال‌ها چندین آثار معروف مثل «بهار برایم کاموا بیاور»، «بانو گوزن» و «حتی امروز هم دیر است» را به رشته تحریر درآورد. نکته‌ی جالب توجه درباره‌ی فعالیت‌های مریم حسینیان، فعالیت‌های مطبوعاتی‌‌اش در استان مشهد بود.

تولد

مریم حسینیان (Maryam Hosseinian) یکم فروردین ۱۳۵۴ در شهر مشهد به دنیا آمد. شاید بیراه نباشد اگر لطافت، توصیفات روان قلم و ابتکار عمل آثارش را با زمان تولدش در اولین روز سال مرتبط بدانیم. تولد و زندگی در شهر مشهد زندگی او را با این شهر گره زد و مسیر حرفه‌ای‌‌اش را با داستان و ادبیات فارسی پیوند داد.

تحصیلات

اهالی کتاب به‌ویژه طرفداران رمان فارسی، مریم حسینیان را با دنیای نویسندگی به رسمیت می‌شناسند. جالب است بدانید که تحصیلات خود را در حوزه‌ای غیر مرتبط با دنیای داستان آغاز کرد. حسینیان تحصیلات کارشناسی خود را در رشته‌‌ی مهندسی خاک‌شناسی در دانشگاه فردوسی مشهد گذراند. با این حال، این رشته‌ی تحصیلی او را از علاقه و اشتیاقش در زمینه‌ی نویسندگی باز نداشت. در همین راستا تحصیلات مقطع کارشناسی ارشد را در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور مشهد گذراند. بعد از گذران این مقطع تحصیلی، مریم حسینیان تجربیات خود را آرام‌آرام در زمینه‌ی نویسندگی آغاز کرد.

خانواده‌

مریم حسینیان زندگی خود را با مهدی یزدانی خرم، نویسنده و منتقد ایرانی، ادامه داد و با او ازدواج کرد. حاصل این ازدواج یک فرزند به نام امیرحسین است. مهدی یزدانی خرم با نشرهای چشمه و ثالث فعالیت کرده است و اهالی ادبیات بیشتر او را به‌واسطه‌ی رمان‌ها و داستان‌هایش می‌شناسند.

فعالیت‌های اجتماعی، سمت‌ها و مسئولیت‌ها

مریم حسینیان یکی از فعالان شاخص در حوزه‌ی نویسندگی و داستان‌نویسی به شمار می‌آمد. به عنوان مثال، او فعالیت‌های گسترده‌ای در انجمن ادبیات داستانی استان مشهد داشت. زنده‌یاد حسینیان تاثیر عمیقی بر فضای ادبیات داستانی و علاقه‌مندان به داستان‌نویسی در دهه‌ی هشتاد شمسی گذاشت. برای نمونه، کارگاه‌های نویسندگی و نشست‌های نقد کتاب را برگزار می‌کرد. این قبیل فعالیت‌های ارزنده توانست جریان تازه‌ی قصه‌گویی را در میان جوانان مشهد به راه بیندازد.

یکی دیگر از فعالیت‌های اثربخش مریم حسینیان، کار در فضای ژورنالیستی شهر مشهد بود. به این معنا که با هدایت هفته‌نامه‌ی «شهرآرا» توانست نقطه‌ی عطفی را برای دور هم جمع‌کردن نویسندگان و روزنامه‌نگاران شهر مشهد ایجاد کند. چاپ آثار قصه‌نویسان، کشف استعدادهای مطرح در میان کودکان و نوجوانان و چاپ مقالات آموزشی در نشریه‌های متنوع از جمله فعالیت‌های موثر او به شمار می‌آید. فعالیت در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و همکاری با مطبوعات و روزنامه‌های مشهد از دیگر فعالیت‌های اجتماعی این نویسنده محسوب می‌شود.

اتفاقات مهم زندگی

فعالیت‌ حرفه‌ای مریم حسینیان از دهه‌ی هفتاد آغاز شد. او علی‌رغم آنکه نویسنده‌ای گزیده‌کار به حساب می‌آمد، دستاوردهایی شیرین را برای خود رقم زد. هنگامی که رمان «بهار برایم کاموا بیاور» در سال ۱۳۸۹ منتشر شد، توانست برای اولین بار در جایزه‌ی ادبی «هوشنگ گلشیری» و اولین دوره‌ی جایزه‌ی «چهل» نامزد شود.

ایجاد تحول در جریان قصه‌گویی شهر مشهد در دهه‌ی هشتاد شمسی و همچنین فعالیت‌های مطبوعاتی با رسانه‌های «شهرآرا» و «قدس» از دیگر اتفاقات مهم زندگی او به شمار می‌آید. همچنین نمی‌توان از نقش حسینیان در جریان داستان و داستان‌نویسی شهر مشهد چشم‌پوشی کرد. از آنجایی که زنده‌یاد حسینیان دبیری هفته‌نامه‌ی «شهرآرا» را عهده‌دار بود، به‌واسطه‌ی این نشریه و فعالیت در «انجمن ادبیات داستانی مشهد» سبب‌ساز شکل‌گیری «جشنواره‌ی داستان ایرانی» در اواسط دهه‌ی هشتاد شمسی شد.

درگذشت مریم حسینیان

مریم حسینیان مدت‌ها با سرطان دست‌وپنجه نرم می‌کرد و همین مسئله طول عمرش را بسیار کوتاه کرد. او در روز ۱۰ مرداد ۱۴۰۴ پس از مدت‌ها مبارزه با بیماری سرطان در سن پنجاه سالگی درگذشت. مریم حسینیان و مهدی یزدانی خرم در تهران زندگی می‌کردند؛ با این حال بنا به وصیت او، پیکرش در محل تولدش، شهر مشهد، تدفین شد.

بهترین کتاب‌های مریم حسینیان

اگر شبکه‌های اجتماعی را پس از خبر درگذشت مریم حسینیان مرور کنید، کاربران از دو اثر «بهار برایم کاموا بیاور» و «بانو گوزن» بیشتر صحبت می‌کنند. هر دو این کتاب‌ها در دهه‌ی هشتاد شمسی منتشر شدند و توجه همگان را به خود جلب کردند.

بهار برایم کاموا بیاور

کتاب بهار برایم کاموا بیاور نامزد جشنواره‌های ادبی آن دوران شد. این رمان در ژانر کتاب‌های سوررئالیستی قرار می‌گیرد و داستانی ورای واقعیت را روایت می‌کند. زنی در تله‌ی اتفاقات وحشتناک برای خود و خانواده‌اش گیر می‌افتد و هر اندازه به دنبال راه فراری می‌گردد، نه‌تنها به نتیجه نمی‌رسد بلکه جنون را از نزدیک می‌بیند. پایان این رمان فارسی، شما را شگفت‌زده می‌کند. پس اگر به دنبال اثری نفس‌گیر هستید، این کتاب را در اولویت بگذارید.

بانو گوزن

کتاب بانو گوزن نجوای درونی شما را روایت می‌‌کند. نجوایی که از تنهایی بی‌مرز و بی‌زمان انسان‌ها برمی‌آید. طاطا از تنهایی با قوه‌ی خیال خود با گوزنی دوست می‌شود و در واقع به او پناه می‌برد. او با این دوست خیالی تمام حسرت‌های خود را به یاد می‌آورد و می‌خواهد با شاخ‌های این گوزن از حسرت‌ها و نداشته‌هایش انتقام بگیرد. کتاب بانو گوزن نیز در ژانر سوررئال قرار می‌گیرد. اگر از طرفداران رمان‌های فانتزی و خیالی هستید و همچنین به دنبال زبان مشترک درباره‌ی رنج تنهایی خود می‌گردید، این رمان را مطالعه کنید.

از دیگر آثار این نویسنده‌ی فقید می‌توانیم به « نئوهاوکینگ‌ها: یا سازش با سوراخ‌های جوراب مورچه»، «حتی امروز هم دیر است» و «ما این‌جا داریم می‌میریم» اشاره کنیم.