بیوگرافی ادوارد رادزینسکی
ادوارد استانیسلاوُویچ رادزینسکی، ادیب و مورخ روس، در ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۶ در مسکو به دنیا آمد. پدرش، استانیسلاف رادزینسکی، نیز نمایش‌نامه‌نویس بود. ادوارد در پژوهشگاه تاریخ و اسناد مسکو درس خواند، ولی تا پیش از دورهٔ پروسترویکا و فروپاشی اتحاد شوروی فعالیت‌هایش بیش‌تر جنبهٔ ادبی داشت تا تاریخی. شهرت رادزینسکی در دهه‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰ مدیون نمایش‌نامه‌های او بود. نخستین نمایش‌نامه‌اش که با استقبال گسترده روبه‌رو شد، ۱۰۴ صفحه دربارهٔ عشق (۱۹۶۴) نام داشت. نمایش‌نامه‌های بعدی او، از جمله گفت‌وگوهایی با سقراط (۱۹۷۳)، تئاتر زمانهٔ نرون و سنکا (۱۹۸۲)، صحنه‌های ورزشی سال ۱۹۸۱ (۱۹۸۶)، دکامرون ما (۱۹۸۸) و جلاد: گفت‌وگوهایی در مسیر گیوتین (۲۰۰۷)، نیز در میان تماشاچیان و منتقدان محبوبیت فراوان یافتند.
رادزینسکی از اواخر دههٔ ۱۹۸۰ به نگارش کتاب‌های تاریخی روی آورد و به‌ویژه زندگی‌نامه‌هایی که برای مشاهیر تاریخ روسیه نوشت، به‌سرعت جای خود را در بازار کتاب روسیه باز کردند و به بسیاری از زبان‌های دیگر نیز ترجمه شدند. از میان این آثار می‌توان به زندگی‌نامهٔ استالین، تزار نیکالای دوم (آخرین تزار روسیه پیش از برقراری حکومت شوروی)، تزار آلکساندر دوم (معروف به «تزار اصلاحگر» که پس از چند قرن حق رعیت‌داری را در روسیه ملغی کرد) و گریگوری راسپوتین (شخصیت اسرارآمیز، بانفوذ و نزدیک به نیکالای دوم) اشاره کرد. رادزینسکی همچنین با اجرای برنامه‌های تاریخی در کانال‌های تلویزیونی روسیه شهرتی به هم زده است.