کتاب شرح بازگشت اقتصاد آلمان اثری از دالیا مارین است که با ترجمه عبداله شهبازی، مهدی جعفری و روح اله عبادی می‌خوانید. این کتاب شرحی است بر تغییرات اقتصادی آلمان که این کشور را از یک کشور با اقتصاد بیمار به رهبر اقتصاد اروپا تغییر داد.

درباره کتاب شرح بازگشت اقتصاد آلمان

کشور آلمان در اواخر دهه نود و اوایل دهه ۲۰۰۰ گرفتار یک بحران اقتصادی بود. این موضوع سبب شده بود تا به آلمان لقب مرد بیمار اروپا را بدهند. اما در طول ده سال موفق شد تا خودش را به جایگاهی برساند که رهبر اقتصادی اروپا در زمینه تجارت جهانی نام بگیرد.

دالیا مارین در کتاب شرح بازگشت اقتصاد آلمان تحولاتی را که در روابط صنعتی این کشور به وجود آمده است، بررسی می‌کند و به نقش شبکه‌های تولیدی بین‌المللی می‌پردازد. در انتها نیز به برخی درس‌های سیاست برای اقتصاد می‌پردازد و از تغییراتی صحبت می‌کند که در شیوه مدیریت شرکت‌های آلمانی صورت گرفته است.

کتاب شرح بازگشت اقتصاد آلمان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به مطالعات اقتصادی را به خواندن کتاب شرح بازگشت اقتصاد آلمان دعوت می‌کنیم.

بخشی از کتاب شرح بازگشت اقتصاد آلمان

پس از اتحاد مجدد، شرکت‌های تولیدی آلمان مشکلات مالی زیادی داشتند که این امر باعث کاهش توانایی آنها در رقابت بین‌المللی شد. تولیدکنندگان خارجی ظاهراً توانایی تولید با سطوح مشابهی از کیفیت، البته با قیمت‌های نسبتاً مناسب‌تری را داشته‌اند. علاوه بر این، نیاز به تأمین هزینه‌های اتحاد منجر به افزایش مشارکت‌های امنیت اجتماعی و به طور کلی هزینه‌های بالای نیروی کار شد. پاسخ به مشکل هزینه، یک کارفرمای توهین‌آمیز بود که منجر به تضعیف بسیاری از محدودیت‌های سودمند DQP شد.

در دهه ۱۹۹۰، شرکت‌های تولیدی (در درجه اول، اما نه منحصراً، آن‌ها که در لیندر جدید مستقر بودند) شروع به ترک انجمن کارفرمایان کردند تا از موافقت با قرارداد در سطح صنعت و مقررات دستمزد مرتبط جلوگیری کنند. در پاسخ، انجمن‌های کارفرما، گزینه عضویت را بدون نیاز به اعمال قرارداد صنعت معرفی کردند. این حرکت سبب خونریزی شد، اما ظرفیت کارفرمایان را برای هماهنگی کاهش داد. کاهش هزینه‌های اضافی توسط برون‌سپاری خدمات غیرضروری (به عنوان مثال خدمات نگهداری و غذا) به شرکت‌هایی که قراردادهای ارزان‌تری نسبت به قرارداد فلزکاری دارند به دست آمد. علاوه بر این، شرکت‌های بزرگ از قدرت بازار خود برای دستیابی به سود عرضه‌کنندگان داخلی استفاده کردند و انگیزه‌های بیشتری برای این شرکت‌ها ایجاد شد که به دنبال زمانی در خارج از محدوده چانه‌زنی صنعت باشند. ‌

علاوه بر این، شرکت‌های بزرگ زنجیره ذخایرشان را مجدداً بازسازی و بین‌المللی کردند و به ویژه (اما نه به طور انحصاری) مراحل فشرده‌تر نیروی کار را به کشورهای کمونیست سابق واگذار کردند.

تنها اقلیتی از شرکت‌های تولیدی آلمانی که خارج از مرزها مشغول بودند (کینکل و لای ۲۰۰۳). با این وجود، تهدید معتبر فروش خارج از کشور، تمایل کارکنان به گرفتن امتیاز برای جلوگیری از جابجایی شرکت را افزایش داد. دهه ۱۹۹۰ و پس از آن شاهد موجی از چانه‌زنی‌های امتیازی در سطح محل کار بود و به مبادلات بندهای جدید به منظور وعدهٔ امنیت شغلی پرداخت.

در سال‌های ۱۹۹۵ و ۱۹۹۸ تلاش شد تا مشکلات مالی از طریق پیمان‌های اجتماعی در سطح ملی حل شود، اما در واقع آنها با شکست مواجه شدند. در پاسخ، دولت تصمیم گرفت تا به صورت یک‌جانبه ادامه دهد. اصلاحات هارتز گزینهٔ عقب‌ماندگی را برای کارگران در صورت انحراف از کار وخیم‌تر کرد. تمایل آن‌ها را برای امتیازات بیشتر افزایش داد. (Rebien و Kettner ۲۰۱۱).

با این حال، روند تعدیل دستمزدها قبل از معرفی اصلاحات هارتز آغاز شده بود. علاوه بر این، اعتدال دستمزد نه تنها یک ویژگی از بخش خدمات بود که بیشتر تحت تأثیر اصلاحات هارتز، بلکه (البته به میزان کم) در بخش تولیدی نیز قرار داشت.