سیدعلی محمودی

سیدعلی محمودی در سال ۱۳۳۲ به دنیا آمد. او نویسنده، پژوهشگر و مدرس در حوزهٔ علوم و فلسفهٔ سیاسی است. درجۀ دکتری خود را در رشتۀ علوم سیاسی (گرایش اندیشۀ سیاسی) در سال ۱۳۸۱ از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی دریافت کرد. دورهٔ کارشناسی‌ارشد را در رشتۀ فلسفهٔ سیاسی در دانشگاه یورک در انگلستان و در سال ۱۳۶۷ گذراند. دورهٔ کارشناسی رشتهٔ علوم تربیتی را در سال ۱۳۵۸ در دانشگاه اصفهان به پایان رساند. او در سال ۱۳۷۶ دوره‌ای آموزشی را در موضوع‌های «برقراری صلح و دیپلماسی پیشگیرانه» در دانشگاه ملل متحد (Unitar) و آکادمی بین‌المللی صلح (International Peace Academy) در اتریش گذراند و دارای دانشنامۀ علمی از این دو نهاد بین‌المللی شد. این نویسندهٔ ایرانی به‌عنوان عضو هیئت‌علمی در دانشکدۀ روابط بین‌الملل، به تدریس درس‌های فلسفۀ سیاسی، علوم سیاسی و روش‌شناسی اشتغال داشته است. گسترۀ اصلی پژوهش‌های او فلسفۀ سیاسی، فلسفۀ اخلاق و دین است. برخی از کتاب‌های منتشرشدۀ او عبارت است از «نظریۀ آزادی در فلسفۀ سیاسی هابز و لاک»، «عدالت و آزادی»، «فلسفۀ سیاسی کانت»، «نواندیشان ایرانی»، «درخشش‌های دموکراسی»، «کانت به روایت ایرانی» و «خرد سیاسی». دو رساله از سیدعلی محمودی با عنوان‌های «نظریه الحریه فی الفلسفه السیاسیه من منظار هوبز و لوک» و «فلسفه کانت السیاسیه، الفکر السیاسی فی حلقی الفلسفه النظریه و فلسفه الاخلاق» به زبان عربی در بیروت انتشار یافته است.