ثمین باغچه بان

ثمین باغچه بان در سال ۱۳۰۴ در تبریز به دنیا آمد. دوران خردسالی را در شیراز گذراند، دورهٔ ابتدایی را در تهران به پایان رساند و از اول متوسطه به هنرستان موسیقی رفت. در سال ۱۳۲۳ با استفاده از بورس تحصیلی رایگان دولت ترکیه برای تحصیل در رشتهٔ کمپوزیسیون به آنکارا رفت. در کنسرواتوار دولتی آنکارا با همسر آینده‌اش «اِولین باغچه‌بان» که یکی از برجسته‌ترین هنرجویان رشتهٔ پیانو و آواز بود، آشنا شد. در سال ۱۳۲۸ دورهٔ فوق‌لیسانس کمپوزیسیون را با درجهٔ یک به پایان رساند و به ایران برگشت. در هنرستان عالی موسیقی استخدام شد و در رشته‌های تخصصی خود به تدریس پرداخت. کارهایی که او تا سال ۱۳۵۷ در زمینهٔ آهنگسازی انجام داد عبارت است از «بوی‌وار» (سوییت سمفونیک برای ارکستر)، «لالایی» برای آواز و پیانو و همچنین برای ارکستر سازهای آرشه‌ای و آواز، «دو زلفونت» برای آواز و پیانو، «تنها» برای آواز و پیانو، «تو را می‌خوام» برای آواز و پیانو و همچنین برای سازهای آرشه‌ای و آواز، «گهوارهٔ خالی» برای آواز و پیانو، «شُلیل» (ترانهٔ محلی ایرانی، تنظیم برای کُر)، «حمومی» (ترانهٔ محلی ایرانی، تنظیم برای کُر)، «تو بیوُ» (ترانهٔ محلی ایرانی، تنظیم برای کُر)، «رقص پرستندگان رودابه» (روی داستان زال و رودابهٔ فردوسی و برای ارکستر)، «رنگین‌کمان» برای ارکستر و کُر و سلوهایی برای متزو سوپرانو، سوپرانو و باریتون و... . او در طول سال‌های ۱۳۲۸ تا ۱۳۵۷ در کنار کار موسیقی فعالیت‌های قلمی نیز داشته و آثاری را ترجمه و تألیف کرده است. کتاب «چهره‌هایی از پدرم» یکی از کتاب‌های ثمین باغچه‌بان و حاوی خاطرات او از پدرش است؛ «جبار باغچه‌بان».