دانلود و خرید کتاب صوتی تمرکز از دست رفته

کتاب صوتی تمرکز از دست رفته نوشتهٔ یوهان هری و ترجمهٔ میلاد سبزه‌‌ آرای لنگرودی و علیرضا نظری انامق است. آبتین ممدوح گویندگی این کتاب صوتی را انجام داده و ناشر صوتی کتاب یاران فناور آن را منتشر کرده است. چرا تمرکزمان را از دست داده‌ایم. برای بازیابی دوبارهٔ آن چه کنیم؟

درباره کتاب صوتی تمرکز از دست رفته

کتاب صوتی تمرکز از دست رفته را تحلیلی گیرا از این موضوع دانسته‌اند که چرا تمرکزمان را از دست داده‌ایم و چگونه می‌توانیم دوباره آن را بازیابی کنیم. کتاب صوتی حاضر توجه ما را جلب کرده و باعث می‌شود مدت‌ها پس از شنیدن آن به فکر فرو برویم. یوهان هری را یکی از آگاه‌ترین منتقدان دلایل پریشانی و بی‌قراری ما در دوران مدرن دانسته‌اند. کتاب او چیزی است که جهان برای پیروزی در جنگ حواس‌پرتی به آن نیاز دارد. این کتاب در ۱۴ فصل نوشته شده است. برخی از موضوعاتی که کتاب به آن‌ها پرداخته، عبارت است از «افزایش سرعت زندگی، جابه‌جایی مداوم بین کارهای مختلف و حذف محرک‌های مزاحم»، «ظهور فناوری و نفوذ آن بر ما»، «خوش‌بینی بی‌رحمانه»، «آن‌هایی که متوجه شدند چگونه می‌توان جریان سرعت و فرسودگی را معکوس کرد» و «فروپاشی مطالعهٔ مستمر».

شنیدن کتاب صوتی تمرکز از دست رفته را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن این کتاب صوتی را به دوستداران روان‌شناسی عمومی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره یوهان هری

یوهان هری (Johann Hari) سالیان درازی با افسردگی درگیر بوده است. او کتاب «روابط از دست رفته» را با انجام تحقیقاتی برای پیداکردن پاسخی به درد و رنج خودش نوشته است. یوهان هری در اسکاتلند متولد شد، ولی از بچگی در لندن زندگی کرد. علوم سیاسی و اجتماعی در کالج کینگ کمبریج خواند و جایزه‌ٔ «مفسر فرهنگی سال» و «مفسر محیط‌زیست سال» را نیز از آن خود کرد. او یک نویسندهٔ انگلیسی است که ۲ کتاب پرفروش نوشته است. کتاب‌های او به ۳۷ زبان ترجمه شده‌اند و طیف وسیعی از مردم از «اپرا وینفری» تا «نوام چامسکی‌» و از «التون جان» تا «نائومی‌کلاین» او را ستایش کرده‌اند. او سال‌ها برای برخی از روزنامه‌ها و مجلات معتبر جهان از جمله نیویورک‌تایمز‌، لس‌آنجلس‌تایمز‌، گاردین‌، ​​اسپکتاتور‌، لوموند دیپلماتیک‌، عصر ملبورن و پولیتیکو نویسندگی کرده و ۲ بار از سوی عفو بین‌الملل به‌عنوان «روزنامه‌نگار سال روزنامهٔ ملی» انتخاب شده است. اولین کتاب جوهن هری «تعقیب فریاد: اولین و آخرین روزهای مبارزه با مواد مخدر» است و دومین کتابش «روابط از دست رفته: کشف علل واقعی افسردگی راه‌حل‌های غیرمنتظره» که به‌وسیلهٔ مجله بریتانیایی «تمرین عمومی‌» به‌عنوان «یکی از مهم‌ترین متون سال‌های اخیر» توصیف شده و نامزد دریافت جایزهٔ انجمن پزشکی بریتانیا شده است.

بخشی از کتاب صوتی تمرکز از دست رفته

«چند سال پیش در روستای کوچکی در کائوکا که در جنوب غربی کشور کلمبیا قرار دارد، هنگام غروب آفتاب در حال خوردن قهوه بودم. چند هزار نفر در آنجا زندگی می‌کنند و به کشت دانه‌های نوشیدنی‌های کافئین‌داری می‌پردازند که ما در سراسر جهان برای افزایش هوشیاری‌مان می‌نوشیم. من آن‌ها را درحالی‌که استراحت می‌کردند تماشا می‌کردم. بزرگ‌ترها در خیابان میز و صندلی گذاشته بودند و در سایه کوهی سرسبز مشغول صحبت بودند. در این حین متوجه چیزی شدم که دیگر کمتر در دنیای غرب شاهد آن هستیم. در کل روستا بچه‌ها بدون مراقبت بزرگ‌ترها آزادانه بازی می‌کردند. بعضی بچه‌ها لاستیک داشتند و آن‌ها را دسته‌جمعی روی زمین می‌غلتاندند. برخی از آن‌ها نیز یکدیگر را تا نزدیکی جنگل تعقیب می‌کردند و جرأت می‌کردند و وارد جنگل می‌شدند، اما سی ثانیه بعد درحالی‌که جیغ می‌کشیدند از جنگل بیرون می‌آمدند و می‌خندیدند. حتی بچه‌های خیلی کوچک که به نظر می‌رسید سه یا چهار ساله بودند، در کنار بچه‌های دیگر می‌دویدند و توسط آن‌ها مراقبت می‌شدند. گاهی یکی از بچه‌ها روی زمین می‌افتاد و به طرف مادرش می‌دوید. آن‌ها فقط زمانی به خانه برمی‌گشتند که والدینشان ساعت هشت شب صدایشان می‌زدند.

به ذهنم خطور کرد که دوران کودکی پدر و مادرم در مکان‌های بسیار متفاوت (یکی در دهکده آلپاین سوئیس و دیگری در آپارتمانی در اسکاتلند) شبیه آن کودکان بوده است. آن‌ها از زمانی که کاملاً کوچک بودند، بیشتر روز بدون حضور والدینشان آزادانه بازی می‌کردند و فقط برای غذا خوردن و خوابیدن به خانه برمی‌گشتند. در واقع، دوران کودکی اجداد ما از هزاران سال گذشته به همین صورت بوده است. البته دوره‌هایی در تاریخ وجود داشته است که برخی کودکان این‌طور زندگی نمی‌کردند، مثلاً زمانی که مجبور به کار در کارخانه‌ها بودند یا در دوران برده‌داری؛ اما در داستان طولانی بشر، این موارد جزو استثنائات هستند.

امروزه هیچ بچه‌ای را نمی‌شناسم که به این شکل زندگی کند. دوران کودکی از سی سال گذشته تغییرات عظیمی را تجربه کرده است. تا سال ۲۰۰۳ در ایالات متحده تنها ۱۰ درصد کودکان به طور منظم اوقات مختلفی را صرف بازی‌های آزادانه در فضای باز می‌کردند. دوران کودکی اکنون پشت درهای بسته سپری می‌شود و بازی‌ها توسط بزرگ‌ترها نظارت شده یا روی صفحه‌نمایش‌ها انجام می‌شوند. نحوه گذراندن اوقات کودکان در مدرسه نیز به طرز چشمگیری تغییر کرده است. سازوکار مدرسه در ایالات متحده و بریتانیا توسط سیاستمداران بازطراحی شده است به طوری که معلمان مجبور هستند بیشتر اوقاتشان را صرف دادن تمرین به بچه‌ها و آماده کردن آن‌ها برای امتحانات مختلف کنند. همچنین ۷۳ درصد مدارس ابتدایی در ایالات متحده اکنون دارای تعطیلی هستند و سایر مدارس این تعطیلی را ندارند. بازی و پرسشگری آزاد نیز در مدارس کاهش یافته است.»