دانلود و خرید کتاب صوتی چگونه جوجه تیغی را در آغوش بگیریم

کتاب صوتی چگونه جوجه‌تیغی را در آغوش بگیریم نوشتهٔ جولی ا. راس و ترجمهٔ مهین میلانی است و انتشارات ماه آوا آن را با گویندگی نسرین رضائی منتشر کرده است. این کتاب راهنمایی برای گفت‌وگو با نوجوانانی است که همیشه به والدینشان می‌گویند: «تو هرگز به حرف های من گوش نمی کنی!»

درباره کتاب صوتی چگونه جوجه تیغی را در آغوش بگیریم

این کتاب دربارهٔ حساس‌ترین سن هر شخص، یعنی سنین نوجوانی و دوران بلوغ است. این سال‌های طلایی فرصتی است تا نوجوانتان را با موفقیت تا بزرگسالی همراهی کنید. شیوه‌ٔ رفتار با نوجوانان نه‌تنها در رفتار فعلی او اثر می‌گذارد، بلکه تعیین‌کنندهٔ خصوصیات و شکل زندگی او در آینده است.

آیا نوجوان شما نیمه‌شب به خانه می‌آید، یا بدتر از آن،‌ باید ساعت ۳ نیمه‌شب در خیابان‌ها به‌دنبال او بگردید؟ آیا خالکوبی می‌کند و آرایش و لباس‌هایش عجیب‌وغریب است؟ آیا به شما اجازه می‌دهد تا از نگرانی‌هایتان دربارهٔ موادمخدر و رابطهٔ جنسی با او صحبت کنید؟ اصلاً آیا او به حرف‌های شما گوش می‌دهد یا در اتاقش را به‌هم می‌کوبد و صدای موزیکش را آنقدر بلند می‌کند که حرف‌هایتان را نشنود؟ 

جول ا. راس، در کتاب چگونه جوجه تیغی را در آغوش بگیریم برای شما تشریح می‌کند چه تغییراتی در نوجوانتان رخ داده تا بتوانید به خودتان و فرزندتان کمک کنید و در کنار هم این دوران را به‌خوبی پشت سر بگذارید.

کتاب صوتی چگونه جوجه تیغی را در آغوش بگیریم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام والدینی که فرزند نوجوان دارند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی چگونه جوجه تیغی را در آغوش بگیریم

«روان‌پزشک برجستهٔ دیگری به‌نام دکتر کارل راجرز، سطح زیرین هرم یعنی پایه‌ای که همه‌چیز مبتنی بر آن است را «توجه مثبت بی‌قیدوشرط می‌نامد.» این حالت برای ما والدین به‌معنای پذیرش واقعیت و عشق بدون قیدوشرط نسبت به فرزند است. وقتی به هرم نگاه می‌کنیم می‌بینیم پایه هرقدر عریض‌تر باشد تأثیرپذیری نوجوان ما از هم‌سن‌هایش کمتر خواهد بود. به‌هرحال، اگر در عشق به فرزند و پذیرش رفتار او خست به خرج دهیم، و اگر نوجوان ما احساس کند که با انجام وظایفش می‌تواند عشق ما را به‌دست آورد، دراین‌صورت به ارزشی که خود را سزاوار آن می‌داند لطمه خواهد خورد، و هرقدر هم موفق باشد هرگز احساس خوبی نسبت به خود نخواهد داشت.

به‌احتمال زیاد، افرادی را می‌شناسید که این امر در مورد آنها صدق می‌کند. مثل کسانی که در کسب‌وکار خود پول پارو می‌کنند، و عملکردشان با نشان افتخار، لوح و میزان تحصیلات سنجیده می‌شود. این عده افرادی هستند که هر سال می‌گویند همین که به سطح معینی از امنیت مالی برسند یا شناخته شوند، خود را بازنشسته می‌کنند و از زندگی لذت می‌برند. بااین‌حال، در پایان هر سال با کارهای انجام شده و مالی که اندوخته‌اند هنوز رضایت‌خاطر ندارند.

معتقدم رضایت‌مندی با دستاوردها حاصل نمی‌شود، بلکه با دادن حق مسلم هر بچه به او، یعنی عشق ورزیدن بی‌قیدوشرط و تأیید والدین به دست می‌آید. توجه داشته باشید که در این خصوص آغاز کارمان باید خوب باشد. به عقب بازگردید و به نخستین‌باری که به بچه‌تان نگاه کردید یا نخستین‌باری که او را در آغوش گرفتید، بیندیشید. عشق بی‌دریغی را که نسبت به او احساس کردید به یاد می‌آورید؟ در آن زمان بچهٔ شما مجبور نبود برای دریافت عشق شما کاری انجام دهد؛ وجود او کافی بود که عشق بی‌قیدوشرطتان را آزادانه نثارش کنید.»