نظرات کاربران درباره کتاب صوتی ابله

در عجبم که "ابله" داستایوفسکی و "دلقک" هاینریش بُل آنقدر عاقل و خردمند و در عین حال موجه هستند، که تناقض عنوان کتاب و محتوای اون یک لبخند تلخ و بُهت انگیز به لب میاره

ترکیب داستایوفسکی و آرمان سلطان زاده، یک محصول فرازمینی ایجاد میکنه.

هر کنابی از داستایوسکی با صدای ارمان ساطان زاده بینظیره!

این کتاب بسیار جذاب و دوست داشتنیه با وجود حجیم بودنش اما بازهم مخاطب رو قانع میکنه که دو دستی بچسبد به خواندن. شخصیت های داستایفسکی به حدی زنده و قابل لمس هستن که واقعا باید هنوز با گذشت سالها برای این نویسنده ایستاده دست زد. داستان پرنس میشگین که به صرع مبتلاست و سالها دور از وطنش زندگی کرده حالا ۲۶ سال داره و به روسیه برگشته پرنس به سبب بیماریش و کم تجربه بودن در زندگی کیفیتی کودک گونه و معصوم داره. به نظر همگان بازآفرینی شخصیت مسیح است مسیحی روسی تبار در جامعه زمان خود. مثل اینکه داستایوفسکی میخواد بگه اگر مسیح بازهم و برای این قوم برانگیخته میشد چه میشد. اما فکر نکنید با داستان مذهبی طرفید! هرچند به وضوح مسیحیت درش موج میزنه ولی به نظر شخص من پرنس به شکلی خاص انسانی واقعیه نه مسیح ! داستان مثل یک درخت از یک تنه اغاز میشه و شاخ و برگ بسیاری داره در واقع چند داستان به صورت موازی و در هم تنیده روایت میشه. هر شخصیت پیش داستان و و روایت خاص خودشو داره و نهایتا اثری بر روایت و شخصیت اصلی میگذاره. داستان عشق مثلثی مربعی اصلا پنج ضلعی راگوژین ناستازیا و گانیا و ژنرال بپانچین و البته پرنس، ثروت پرنس و ادم های دروغگو اطرافش لیبیدف و دیگران، داستان اگلایا داستان خانواده گانیا داستان خانواده بپانچین ها و .... پس خیالتون راحت که اگر اهل درگیر شدن با احساسات و شخصیت نیستید و فقط خواننده داستانید با اینهمه ماجرا بازهم حوصله تون سر نمیره و نکته بهترش اینکه از اصل روایت دور نمیشید با هر داستان فرعی اصل ماجرا رو عمیق تر حس میکنید. داستان ها ملغمه ایست سیاسی اجتماعی اقتصادی فلسفی و عشقی و اخلاقی ابله دست اندازی داستایوفسکی به همه چیز است ! من که هنوز نمیتونم دست از شخصیت پرنس بردارم (اسیر شدم ಠ_ಠ⁩) پرنس با اختلاف از بقیه شخصیت های داستایفسکی بهتره و هرچقد هم انسانیتش غم انگیز باشه معصومیتش در عین اینکه مطمئنید احمق نیست اونو به موجودی پلشت و طفلکی تبدیل کرده که حسی متفاوت از ترحم ایجاد میکنه مثل احترام قلبی!!! سعی میکنم تحت تاثیر هیجان چیزی رو اسپویل نکنم فلذا دیگه چیزی نمیگم! آرمان سلطان زاده هم که تعریف و توضیح نمیخواد صدا سازی های همیشه دوست داشتنی این بار عالی و مناسب شخصیتاست سلطان زاده یک تنه اثر رو از خوانش کتاب به اثر هنری تبدیل کرده. مخصوصا شخصیت لیزاوتا پراکفی‌یونا :))) ترجمه جناب حبیبی هم بهترین گزینه ست چون متن های روسی رو مستقیما از زبان روسی ترجمه میکنه و خیلی به متن اصلی نزدیکتره خیلی طولانی شد اما هنوز هم گفتنی ها کم نیست امیدوارم بخونید بشنوید و لذت ببرید

به به صدای حرفه‌ای آرمان سلطان‌زاده😍

به نظر فوق العاده میاد! نام سروش حبیبی برای ترجمه اعتباره👌🏼 و در هنر آرمان سلطان زاده که شکی نیست.

اکثر کتابای با متن های بلند یه جاهایی خسته کننده میشن برای خود من اتفاق افتاد تو این کتاب یه مدت تا نصفه خوندم وقفه ای افتاد اما دوست داشتم بدونم یک آدمی که اینقدر ساده و صمیمی به قول اطرافیانش (ابله) تو جامعه ای که همه افراد اون دروغ گو و ریا کار و متملق که خودمم شاملشون میشم چه رخ خواهد داد .. اما برای ماجرای ماری و پرنس و بچه ها نا خود آگاه خیلی گریه کردم هیچ وقت از خوندن این کتاب پشیمون نمیشم پیشنهاد میکنم

این کتاب بی نظیر است. به قول یکی از کاربران، تلفیق نوشتار داستایفسکی (جدال همیشگی نیکی و بدی، تصویرسازی ذهن انسانی و تفکرات وی) و روایت بی نظیر جناب سلطان زاده، محصولی فرازمینی ایجاد می کند.‌ بی نظیر بود. خسته نباشید جناب سلطان زاده عزیز. و اما برداشت من از کتاب ابله داستایفسکی: انسان (پرنس) با نیکخواهی، نوعدوستی و دوری از گناه، می تواند روح خویش را صیقل بخشد، اما آنقدر در اطراف او آدمهای تباه و آلوده به گناه فراوانند، که او را مایوس می کنند و در نهایت به گرداب فراموشی می کشانند. انسان با درافکندن خود در ورطه گناه و آلودن روح خویش، چنین به ذهن متبادر می سازد که زحمات خداوند را از آفرینش چنین موجودی بر باد می دهد و والایش و پاکی و زیبایی که خداوند برای روح او در نظر گرفته است، یکجا نابود می کند. و درنهایت زندگی خود را تباه می سازد (راگوژین). تقابل روح پرنس و راگوژین در آخرین صفحات کتاب، تقابل انسان بهشتی و دوزخی را بتصویر می کشد، روح پاک، از انبوهیِ ناپاکی آدمیان سرگشته می شود و به خلسه دوری و ناآگاهی پای می نهد تا اینهمه تباهی را نبیند...... و این یاس انسان پاک، طعم تلخ ناشادی را در جان خواننده جاری می سازد. و از دیگر سو، او را برمی انگیزد تا در راه برآورده ساختن هدف والای آفرینش خود گام نهد، اوج بگیرد و به پرواز درآید و تماما پاک و الهی شود.

کتاب طوری نوشته شده که من خودم را در زمره‌ی شنوندگان داخل داستان که محو صحبت‌های پرنس میشوند فرض میکنم و از تک گویی‌هایش لذت میبرم. حظ هم‌نشینی با انسانی ساده و یا حتی بهتر بگویم خوشدل همچون پرنس در کنار صداگذاری عالی و گرم آرمان سلطان‌زاده، مرا به ملامت خود وا میدارد که چرا تابحال این شاهکار را از دست داده‌ام.

آثار داستایوسکی همه خوبند وابله ازهمه بهتر،چطور به آدم مهربانی مانند شاهزاده میشکین ابله میگن...البته صدای آقای سلطان زاده جای خودش را دارد.

خوشحالم میدونید چرا؟ چون بالاخره بعد از دو سال برنامه ریزی تونستم تمام آثار مهم داستایوفسکی در کنار تمام کتابهایی که در لیستم بود برای هر سال تمام کنم. و عجب پایان بینظیری بود. به صورت تصادفی کتاب ابله شد اخرین کتاب از رمان های داستایوفسکی برای من و این شیرین ترین پایان بود. این کتاب به جرات میگم برای من از تمام اثار دیگر نویسنده ی نازنین روس جذاب تر بود . البته که داستایوفسکی استاد شخصیت پردازی هست و مثل یک روانشناس خبره با روح و روان انسان اشناست اما این کتاب و شخصیت های جالب توجه اش آخر شخصیت پردازی بود. کتاب در مورد پرنسی است که از سوییس به روسیه می اید و همان اول کار با اسم هایی اشنا میشود که تا اخر داستان انها را خواهید خواند پس به خاطر بسپاریدشان. شخصیت پرنس به طرز عجیبی معصوم و بیگناه است و صداقت بی حدش باعث میشود دیگران او را ابله بدانند. پرنس داستان ما اتفاقاتی را پشت سر میگذراند که در هر یک از انها جمعیتی وجوددارند که هر یک به طور خاص تعریف شده اند و خوب با خلق خوی انها اشنا خواهید شد... این کتاب بینظیر بود اصلا حظ بردم از خواندنش . پیشنهاد میکنم بخونیدش حتما.

جزو معدود کتاب های صوتی که واقعا دوسش داشتم. البته از داستایفسکی و ترحمه سروش حبیبی هم کمتر از این انتظار نمیره. انصافا گویندگی و صداگذاری بسیار حساب شده و دقیق بود. واقعا لذت بردم.

کتابی که داستایوفسکی نوشته و آرمان سلطان زاده خونده ! از کار و زندگی آدمو میندازه !! خواب و خوراک نمیزاره واسه آدم تا تموم نشه !!!

باورم نمیشه این کتاب رو یک نفر گویندگی کرده باشه واقعا با گوش دادن این کتاب از مهارت بالای اقای سلطان زاده شگفت زده شدم 👌علاوه بر این که هر یک از شخصیت های داستان صدای خاص خودشون رو دارن، لحن گفتار و طرز حرف زدنشون هم با توجه به ویژگی های اخلاقی اون فرد عوض میشه...اصلا احساس میکنم شخصیت های کتاب زنده بودن و خودشون داشتن داستانشون رو میگفتن... این فووووق العادس 🌹🌹🌹

ابله برداشت ما از انسانهای اطرافمان بدون شناخت خود حقیقی اونهاست ، کتاب ابله داستان جوانی با پاکی و صفای وجود و بدون آلایش به پلیدیست ، چیزی که نمونه خارجی ندارد و با وجود اینکه دیگران را به خود جذب میکند سبب دوریشان از وی نیز میشود . دیگران ما هستیم تک تک ماهایی که آنچه مثل بقیه نیست را دور میریزیم و همرنگ جماعت میشویم ، ابله یک نه بزرگ به این اصل است ...

دوست ندارد با بزرگسالان معاشرت کند زیرا با راه و رسم آن ها آشنا نیست. میان مردم کسل می شود و تحت فشار قرار می گیرد توی آثار داستایفسکی، زندگی شخصیش موج می زنه. کتاب روی دور تند جنونه. نویسنده مدام شمارو به سمت یک اوجی که انتظار دارید رخ بده، می بره و قبل از رسیدن به اون نقطه، همه ی رشته های ذهنی تونو پنبه می کنه. تصویر فرشبافی که نقشی می زنه و قبل تکمیل بافتش در فرم قابل انتظار، نابودش می کنه، بار ها تکرار می شه. مثل خیلی از کتابای روس، حجم بالایی داره که شاید حوصله سر بر باشه. انصافا از ترجمه ی فوق العاده ی آقای حبیبی نمی شه گذشت. نقد آخر کتابم واقعا عالی بود. کار آرمان سلطان زاده هم به طور کلی، احتیاج به تعریف نداره. فقط یه جای کتاب، عَمر و زید رو عُمَر و زید می خونه. که درست نیست و کاش اصلاحش کنه. حیفه وسط کار به این قشنگی، چنین اشتباهی باشه. در کل، داستایفسکی دنبال رقم زدن اون پایان های شیرینی که توی رمان نویسای انگلستانی رایجه، نیست. هرچند، پشت اون سیاهی ظاهری کاراش هم، می بینی که دنبال نور می گشته

شروع طوفانی و فوق العاده جذاب، اواسط به شدت ضعیف و پایان بندی متوسط داره. روایتی روزنامه وار از چند ماه زندگی یک فرد در روسیه بعدز بازگشتش از اروپا. انگار نویسنده دنبال بستری برای بیان نظرات خودش در باب مسائل متفرقه بوده که در زمان خودش محل سوال بوده. البته داستا این کار را در رمان جنایت و مکافات و یا رمان برادران کارامازوف نیز انجام داده منتها هنرمندانه تر. ضمن اینکه در دو اثر اخیر، مخاطب به دنبال حل معمایی در کتاب می گردد اما در ابله، معماهایی کوچک و نه چندان مهم طراحی و حل می شوند. انگار در این کتاب، داستا شخصیت هایی را به نمایندگی از گروه های مختلف، خلق می کند و آن ها را با ابله وارد رابطه و معاشرت می کند تا از ایدئولوژی خودش دفاع کند آنهم از زبان ابله بیچاره. خطر اسپویل: نمی فهمم چرا دو زن که هر دو تا بی نهایت عاشق و طرفدار دارن باید کشته مرده ی ابله شوند. یا نمیفهمم چرا فاحشه ی زیبا از مراسم عروسی اش با ابله فرار می کند، یا معلوم نمی شوند چرا پارفیون، زن را می کشد اوکه به پارفیون خودشو تسلیم کرد و از ابله فرار کرد. یا چرا سرنوشت گانیا روشن نمی شود در حالی که ساعات طولانی را به تحلیل شخصیت او می پردازد، ورا چرا خوب از کار در نمی آید شخصیتش؟ و هزاران چرای دیگر. در مجموع از خواندنش خوشحالم ولی چون کارهای دیگر داستا رو خوندم این را کمتر پسندیدم

کتابهای زیادی شنیدم اما این بهترین کتابی بود که تا الان گوش کردم. اصلا حجم کتاب احساس نمی‌شه. آدم چه بخواد و چه نه خودش رو در مقابل داستان بی‌دفاع می‌بینه و با لذت بهش گوش می‌کنه. چیزی که رنج‌آوره اینه که تمام این اتفاق‌هایی که می‌افته همیشگی هستند. این اتفاقات تو تاریخ بشر همیشه تکرار شدن و سوال‌هایی در مقابل آدم گذاشته میشه که باید تا «هستنده» هست از خودش بپرسه. سوال‌هایی مثل: چه چیزی توو این شرایط درسته؟ شرف چیه؟ دروغ تا چه حد تاثیر می‌ذاره تو رفتار شخصی و اجتماعی؟ چه کسی بازیگره؟ چه چیزی بازی محسوب میشه؟ چه کسی احمقه؟ من چه کسی هستم و ... گویندگی به قدری خوب هست که وقتی از خودم پرسیدم: خب، چطور میتونست بهتر باشه؟! هیچ جوابی پیدا نکردم. این کتاب صوتی بیشتر از یه کتاب صوتی بود.

شاید تا آخر داستان مدام در این فکر بودم که برادران کارامازوف چیز دیگری بود اما داستان که تمام شد و درباره اش تفکر کردم، به نظرم رسید که این اثر داستایفسکی عمیق تر از داستان‌های دیگرش هست... باید نسخه متنی اش رو هم بخرم و مجددا مطالعه کنم

آرمان سلطان زاده صدای شما این رمان عالی رو به درجه بالاتری برده ! صدا عالی ! داستان عالی ! ممنون 🔥🖤

آآآی مردم همه ابله داستایفسکی را بخوانید کاش همه مان تصمیم می‌گرفتیم روزی ابله داستایفسکی بشویم. از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

بیش از هر چیزی از ترجمه‌ی خوب سروش حبیبی و خوانش فوق‌العاده‌ی آرمان سلطان زاده لذت بردم. به واقع حس تماشای یک تئاتر رو داشتم.

داستایوفسکی از بهترین نویسندگانیه که دنیا به خودش دیده داستانهاش معمولا رئال دردناکه ولی به قدری زیباست که باید قلم و کاغذ دستتون باشه تا جملات جذابشو یادداشت کنید

بهترین اثر داستایوفسکیه بنظرم👌

ابله داستان انسانیست در دنیای گرگها .در واقع هر انسانی در جامعه گرگها ابله نامیده میشود که در آخر به نحوی دریده میشود.کتاب از هر لحاظ جذاب بود و من دو بار گوش دادم.بطور کلی نویسنده های قدیمی روس همگی زبردست بودند.

عالی ، و پر از زیبایی وپر از درس

یک کتاب بی نظیر ، با داستان پردازی عالی که هر جمله ی آن تامل برانگیر است. با صدای زیبای جناب سلطان‌زاده که گیرایی و تاثیر کتاب رو چند برابر میکنه و البته نقد زیبای اخر کتاب که واقعا تاثیر کتاب رو بر جان من کامل کرد. توصیه میکنم قبل از این کتاب زندگی نامه نویسنده رو بخونید چون به درک بیشتر رمان کمک میکنه۔ ممنونم از طاقچه که امکان گوش دادن این کتاب رو فراهم کرد 💚

این که قهرمان داستان یک ابله شمرده شود و عاقبت خوبی هم نداشته باشد در نگاه اول متناقض است اما حقیقتی است که در طول تاریخ در جریان بوده و به اشکال جدید ولی نه چندان متفاوتی بروز می کند . مردم غالبا خود را میان نقش های قهرمان قصه جا می کنند و حتی تحت تاثیر آن در زندگی عادی برخی خصوصیات پسندیده ی قهرمان را بازی می کنند اما در مورد قهرمان این داستان شاید این طور نباشد و این امر ناشی از چارچوب های ذهنی و اخلاقیاتی است که در خمیره ی خود با انسانیت در تضاد بوده و ناگزیر ، پیروان خود را به ستیز با آنچه ورای اندوزش خود است فرا می خواند . من پیدا نکردن همانندی میان خود و پرنس میشکین را به منزله ی انحراف یا شاید برگشتگی از مسیر انسانیت تلقی می کنم . خیلی دوست داشتم داستایفسکی به جای پرداختن زیاد به داستان و بال و پر دادن به آن ، روی خصوصیات رفتاری پرنس متمرکز شود .

کتابی شبیه کتاب جنایت و مکافات است جزئیات بسیار توضیح داده شده پر از اسامی مختلف است که پیشنهاد می شود این اسامی را یادداشت کنید تا حین مطالعه دچار سردرگمی نشوید غافلگیری های جالبی دارد من ۴۰ درصد ابتدایی کتاب را بیشتر دوست داشتم بعضی مواقع به نظر طولانی می رسد اما در مجموع کتاب جذاب است تقابل بین عشق و نفرت فقر و ثروت ... : پرنس مشکین جوانی ساده دل و مهربان و خوش قلب است که در جامعه امروزی این صفت ابله شناخته می شود این رمان پر از فراز و فرود است خواندن آن یک ماه طول کشید اما جذاب بود

بعد از برادران کارامازوف این دومین کتابی از داستایفوسکی میخونم آدم مجذوب خودش می کند از طرفی صدای جذاب و روا و دلنشین جناب آقای آرمان سلطان زاده این اثر شنونده مسحور خودش میکنه.

اگر به ادبیات روس علاقمندید توصیه می کنم.

چه طور یه نوشته میتونه اینقدر اعجاب انگیر وبی نظیر باشه.هر کتاب این نویسنده رو میشه هزاران بار خوند و هر بار گیرا و جذاب تر از قبل باشه برات ولی غمی پنهان رو تو تنت باقی میزارع

نمیدونم چرا اصلا جذبم نکرد !!!! حتی با وجود صدای فوق العاده زیبای ارمان سلطان زاده فقط نصفشو تونستم گوش بدم و واقعا حوصله م سر رفت ...

کتابی پر از اسم به همراه دیالوگ‌هایی حوصله سر بر اما کِشنده که باعث می‌شدند در عین اینکه میلی به ادامه دادن کتاب نداشته باشید، بخواهید بدانید بعدش چه می‌شود. در نهایت، شاید ۲چیز باشند که من واقعا خوشحال شدم از آشنایی با این کتاب صوتی: ۱. گوینده به شدت حرفه‌ای و با صدایی زیبا ۲. احساس همزاد پنداری با تمامی کرکترها؛ به طوری که تقریبا در اواسط کتاب، انتهایش را به درستی حدس زدم. در قسمتی از کتاب نیز جمله‌ای بود که ساعت‌ها مرا به فکر وا داشت: "بزرگترین درد همین است که چون‌وچرایی ندارد..:)"

ترکیب داستایوفسکی با صدای آرمان سلطان زاده واقعا فوق العاده بود،خوشحالم که این اثر معرکه رو با صدای ایشون تجربه کردم.دست مریزاد.

خواستم کتاب ابله، نوشته داستایفسکی با گویندگی آرمان سلطان زاده و ترجمه سروش حبیبی، رو بهتون پیشنهاد کنم. این کتاب صوتی رو تقریبا توی هفت ماه گذشته شنیدم و این درحالی بود که مدت بیشتری درگیر کتاب جنایت و مکافات (متنی) بوده و هستم. با خودم فکر‌ کردم درباره کتاب و داستانش حرف بزنم اما هر حرفی که بخوام بزنم هیچ ارزشی نداره. کتاب برای هر بخشی که روایت میکنه مقدمه های زیادی داره که تیکه تیکه بحث کردن و خیلی کوتاه اشاره کردن بهشون فقط کتاب رو خراب میکنه. (جالبه که تجربه ام در مورد کتاب های داستایفسکی همینه، هرکسی که میخونه نمیتونه با جزئیات زیاد برای آدم تعریف کنه. نه اینکه دلش نخواد، نمیتونه چون حس میکنه خیانت به کتابه! فقط میگه بخونش خیلی خوبه…) به همین خاطر بهتره تجربه خودم رو بگم شاید بیشتر بدرد بخوره. اگر ترجمه سروش حبیبی رو با احد علیقلیان (در جنایت و مکافات) مقایسه کنم میتونم بگم سروش حبیبی ادبی تر و سخت خوان تره. با این حال شنیدنش برای من مشکلی نداشت. اما مطمئنم برای کسی مثل من که خوندن خیلی براش سخته هیچ وقت کتاب راحتی نمیبود. از طرفی این ترجمه یک مؤخره خیلی عالی از منتقد روس داره که واقعا شاهکاره. من آدمی ام که مقدمه ها و پیشگفتار های افراد دیگه رو دوست ندارم و ترجیح میدم حرف های خود نویسنده رو اول بشنوم. از طرفی یک پسگفتار از یک منتقد واقعا میتونه چیز های جالب و فکت های جالبی درباره خود داستان و نویسنده به شما بگه که بعید میدونم به راحتی بشه پیداشون کرد. علاوه بر این بعد از تموم شدن داستان شما همه چیز رو میدونید و این نقد میتونه یک سری ادراک های ناخودآگاه ناشی از کتاب رو براتون ملموس تر کنه. دوست دارم اینجا یک تبلیغی بکنم از کتاب صوتی. من شخصا آدمی ام که خوندن متن برام خیلی سخته و داستان ها رو راحت تر میتونم بشنوم تا اینکه بخونم. شاید دلیلش هم این هست که توی بچگی عاشق کاست هایی بودم که قصه میگفتن و شب به جای اینکه برام کتاب بخونن یا خودم کتاب بخونم قصه »گوش« میدادم. (عاشق صدای شاملو برای شازده کوچولو :) ) همیشه این باور رو داشتم که کتاب خوندن خیلی تاثیر بیشتری داره تا شنیدن و هر بار که به گوش دادن یک کتابی فکر میکردم به خودم میگفتم به جاش بخونش. اما نکته ای که وجود داره این هست که هیچ وقت به این راحتی که ابله رو تموم کردم نمیتونستم بخونمش. شاید اگر ابله رو میخوندم ۱۰ درصد بیشتر ازش تاثیر میگرفتم اما ۹۰ درصد بیشتر ممکن بود هیچ وقت نخونمش. قسمت هایی از کتاب رو واقعا میتونم بگم شاید ۵ بار شنیدم، و این رو به این خاطر میگم که شما هم میتونید مطلبی که مهم هست رو صد بار بشنوید، کسی دنبالتون نکرده. مطلب دیگه این هست که آرمان سلطان زاده واقعا عالی گویندگی میکنه. احساسات رو به بهترین شکل منتقل میکنه. من اگر کتاب رو میخوندم، توی بعضی مواقع که قراره اتفاقی بیوفته و از قبل نمیدونستم، نمیتونستم لحن شخصیت ها (مثلا استرس داشتنشون) رو زودتر از موقع خوندن برای خودم تصور کنم. اما شما وقتی این کتاب رو میشنوید از لحن گوینده قبل از رسیدن به یک اتفاقی میتونید حدس بزنید خبری در راه است! موسیقی حین گویندگی هم به نظرم محشره. ممکنه بگید دوست دارید کتاب رو فقط براتون گویندگی کنن ولی من شخصا بعضی اوقات که بخوام چیزی بخونم دوست دارم موسیقی بی کلامی هم پخش بشه که توی این کتاب متناسب با وقایع در حال اتفاق موسیقی در جریانه. یک تجربه خیلی جدید هم برای من این بود که من همیشه عاشق کتاب هایی با سورپرایز های عجیب در انتها بودم. کتابی که تهش اتفاق خیلییی بزرگی نیوفته برام خیلی بی مزه میبود. در واقع کتاب میخوندم که به تهش برسم. این نگاه صد در صد غلطه، منکرش نیستم و میشه گفت دیگه این نگاه رو ندارم. اما چیزی که میخوام بگم اینه که برای همچین سلیقه ای در کتاب، ابله بی نظیر بود. شاید بگید پس پایان خارق العاده ای داره، نه! پایان جالبی داره ولی من هیچ وقت حاضر نیستم لحظه لحظه های وسط کتاب رو با اون پایان تعویض کنم. پایان به جای خودش پایان خوبیه ولی داستایفسکی انسان هایی رو در متن داستان میسازه که شما فقط دلتون میخواد روزمرگی ها و اتفاقات معمولی زندگی اون ها رو بشنوید. انسان هایی که همیشه سازگار با شخصیتی که ساخته شده رفتار میکنن و هرجا که ته دلتون میخواد کلیشه ای ظاهر بشه، داستایفسکی به شخصیتی که ساخته پایبند میمونه و کلیشه ای حرف نمیزنه. به نظرم این خیلی هنر بزرگیه. با مقدار کمی کتاب دهن پر کنی که خوندم، وقتی مقایسه میکنم میبینم به جای »حرف قشنگ« زدن داستایفسکی چقدر »واقعیت« رو بدون هیچ جهت گیری به بهترین شکل تصویر میکنه. در ۷۰ درصدی که از جنایت مکافات خوندم هم همین بوده. الان کتاب برادران کارامازوف رو (مجدد با صدای آرمان سلطان زاده) شروع کردم و توصیف هایی از یک شخصیت در ابتدای کتاب هست به نام آلکسی. این شخصیت تا اینجا خیلی شبیه شخصیت اصلی ابله بوده. توی مؤخره ابله اشاره میشه که ابله در واقعا به نوعی ادامه راسکلنیکوف هست که در یادداشت های زیرزمینی شخصیتش پایه ریزی میشه! به عنوان پایان حرفم، داستایفسکی میگه دنیا رو زیبایی نجات میده. در ابله دو زیبایی خواهید دید :) و ظاهرا در باقی کتاب ها همیشه تلاش میکنه یک تقریبی از کمال زیبایی بده، اما هیچ وقت سمت زیبای ایده آل نرفته.

خود من به شخصه از این کتاب و از این صدا لذت بردم ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

فوق‌العاده زیبا و عالی من مطمئنم خیلی‌ها هستن که فقط منتظرن ببینن آقای سلطان زاده چه کتابهایی رو صوتی میکنن و همونا رو گوش میکنن و اصلا نمیتونن کتاب صوتی با روایت شخص دیگری رو تحمل کنن کارت حرف نداره آقای آرمان سلطان زاده اسم شما در تاریخ فرهنگی مردم این نسل ، ماندگار خواهد بود

عالیست این کتاب یک شاهکار جداب

ترجمه فاخر و روان، صدای مسلط و حرفه ای و در مجموع کتابی که لذت شنیدنش ترک نکردنی است ....

به راستی رمان های داستایوفسکی انقضای زمانی ندارند. خاصه آنکه همراه با صدای آرمان جان سلطان زاده باشند. ترکیب عجیبی می شود. دیگر کار از توصیه می گذرد و به لزوم تبدیل می شود.

ارتباط عمیقی با شخصیت ابله برقرار کردم؛ چون بسیار شبهات بیمون پیدا کردم.خیلی لذت بخش و غم انگیز بود، سعی کردم بعد از اتمام کتاب درون خودم رو بیشتر بشناسم و به خودم کمک کنم.ابله بودن یا به معنای دقیق خوب بودن مطلق و سعی در درک احساسات دیگران و صدمه نزدن به اونها باعث آسیب و صدمه شدید به خودمون میشه! چون ما همرو به عنوان فردی میبینیم که بهش احترام بذاریم هرکاری برای کمک به اون بکنیم و اون شخص هم مارو کوچک بشماره و اجازه هر رفتاری با ما رو به خودش بده در نهایت روزی میرسد صدایی در درون ما بیدار خواهد شد؛ صدایی پر از خشم و فریاد!!! این خشم از کسی جز خودمون نیست؛ در نگاه اول شاید نشخوار کنیم از رفتار دیگران ناراحتیم اما اگر دقیق ببینیم متوجه میشیم این عصبانیت ما از خودمان هست؛ که فریاد میزند:(( تو همیشه مراقب حال دیگران بودی مبادا کوچکترین ناراحتی برایشان به وجود بیاید، حتی برای رفاه آنها هرکاری کردی!!! ولی در حق یک نفر و یک شخصیت مستقل خیلی بدی کردی! تو خودترو ندیدی به عنوان یک شخص که نیاز به تمام آن رفتارها دارد! انقدر نادیده گرفتی که پراز خشم هست فکر نکردی که او هم مثل دیگران متوجه رفتارت میشود!!)) چند وقتی هست سعی میکنم اول به خودم احترام بگذارم که سرنوشتم مانند ابله دوباره تکرار نشود چون چندوقتی مثل اون شدم اما در تنهایی. واقعا بهتر از این نمیشه کتاب ابله رو خوند یا گوش داد. بهترین ترجمه این کتاب که توسط آقای سروش حبیبی انجام شده و بهترین گوینده آقای آرمان سلطان زاده. از نظر محتوا هم بسیار بسیار آموزنده هست؛ خیلی وقتا یه قسمت کتاب رو چند بار گوش دادم برای درک عمیق و ماندگاری در ذهنم؛ گاهی وقتا بین گوش دادن وقفه کوتاهی انداختم تا مطالب گوش داده رو راحت تر بتونم هضم کنم ویا سازماندهی کنم برای خودم.

قشنگ و غم انگیز بود

وای که عاشق تموم شدن این نوع از داستان هست، عشق نفرت حسد … همه چیز به تصویر کشیده شد…گویندگی کتاب عالیه و هر صدا مناسب با شخصیت هست ممنون

شاهکار ادبیات با اجرای بی نظیر آرمان سلطان زاده

ترکیب آرمان سلطانزاده و داستایوفسکی وبهتر از اون تولستوی و کتاب اناکارنینا واقعا زیبا میشه ویگن عمرانی کمکش بده البته علی شون

بهترین کتابی که تو این چند سال اخیر خوندم . معرکه ست . تو این کتاب منظور از روسیه روسیه نیست بلکه منظور جهانه . و شخصیتهای اون نماد آدمهای اون تیپی اند که اتفاقاً دور و برمونم زیادن . آدمای سست‌ایمانی که از هر طرف باد بیاد دنبال نفع شخصی‌شونن و همّ و غم‌ّشون پول درآوردنه و بخاطر پول هر کاری میکنن. از روشنفکر و باکلاسه‌شون گرفته تا فقیرشون . و اگر یه آدم وارسته مث شخصیت ابله (پرنس میشکین) میون این جمع باشه (توی این جهانِ منجلابی که تک‌تک این آدما ساختن) براحتی غرق خواهد شد. تمام شخصیت‌ها هم بخاطر صفای باطنی ابله تحسینش میکنند و هم بخاطر ابلهی او از او بیزار و متنفرند ‌‌. یک پیشخدمت خرده پا و یک شاهزادۀ والاتبار برای پرنس ، انسان محسوب میشوند و هر دو را یکجور می‌بیند. او دوست ندارد با بزرگسالان معاشرت کند زیرا با راه و رسم آنها آشنا نیست. در میان مردم کسل میشود و تحت فشار قرار میگیرد. . روانشناسی لایه لایه و فسلفه توی این اثر موج میزنه.

👍

واقعا عالی بود هم محتوا هم گویندگی و هم حسی که کتاب منتقل میکنه🙏🙏🙏🙏🙏

ابله توضیحی از شعور آقازادگان روزگار فعلی ما تفکری عمیق انگار همین امروز نوشته شده برای ما...