نظرات کاربران درباره کتاب صوتی تهوع

من این کتاب را در حالی گوش میدهم که دچار سرطان و متاستاز در ستون فقرات هستم ، صدای جادویی شما استاد عزیز جناب عمرانی بی نظیر و تنها آرام بخش این روزهای تاریک من هست . متشکرم ، برقرار باشید ….

بی نظیر!

کتاب یک کاوش جانکاه در میانه ی گردابی متلاطم است، اعجاب انگیز این است که: اینکه کاوشگر چه چیز را می‌کاود به خواننده و درونیات او، بستگی زیادی دارد !!! این کتاب یک رمان نیست، یعنی استخر نیست که در آن شنا کنید، مجازا یک جکوزی است که باید در آن بنشیند و آرام بگیرید، نباید تقلا کنید. من فرانسه بلد نیستم اما انگلیسی را روان میفهمم (و یکبار کتاب را از روی متن انگلیسی خواندم)، باید بگویم اگر بپذیریم که هم فارسی و هم انگلیسی، هر دو ترجمه ای از متن اصلی محسوب میشوند، ترجمه فارسی این اثر ( با وجود اینجا و آنجا چند سانسور غیر ضرور که هیچ آسیبی به محتوی نزده) دلربا و خوانش این کتاب گوشنواز است ..

خیلی کتاب قشنگی بود توصیف یک ادم ناکام که دنبال ریز جزئیاته

توصیف های خوبی داره ولی روند داستان خیلی یکنواخته . حتی نتونستم تمومش کنم .

من به این نتیجه رسیده ام که چه بخواهم و چه نخواهم میبایست هر نظری که ارزش شنیدن داشته باشد( منظورم نظر انسانهایی است که مطالعه دارند و اهل تفکرند در اینجا منظورم نویسندگان و فلاسفه ای است که حرفی برای گفتن دارند) را بشنوم، سکوت کنم و در موردش فکر کنم. اگر این کار را نکنم انقدر در پیله نادانی فرو خواهم رفت که حتی خانواده ام هم نمی‌توانند من را تحمل کنند چه رسد به اجتماع، و البته خودم هم دیگر نمیتوانم کسی و نظری خارج از دایره محدود افکارم را قبول کنم. این مقدمه را گفتم که برسم به سارتر و متن برنده اش . شاید حالا در زمانه ای هستیم که تفکر اگزیستانسیالیستی مد شده و همه حتی در فضای مجازی دارند از آن حرف میزنند. مفهومی که معنی بسیار ساده دارد و بسیار تجربه کردنی است اما اسم سختی دارد و هر کس میخواهد بگوید خیلی میفهمد از این واژه استفاده میکند. چه بخواهید چه نخواهید شما بارها متن این کتاب را در زندگی خود حس کرده اید و اگر نه از زبان دوستان استادان و خانواده اتان شنیده اید که احساسی در وجودشان است که خیلی آرمان گرایانه نیست. البته که تیز و برنده است چرا که ما از کودکی با مفاهیم والا و ارزش های انسانی پرورش یافته ایم ولی زمانی که به واقعیت آنچه در کشورها و اجتماع رخ میدهد مینگریم، اثری از آن نمیبینیم، اینجاست که یک ظرف آب یخ صبح گاهی روی صورتمان پاشیده میشود و شاید بتوانیم درک کنیم که سارتر چه نوشته است و این وقایع به ظاهر ساده چرا به این ترتیب در متن کتاب نگارش شده است. بهتر است که آدمها نظرات مردم را بشنوند کتابهایشان را بخوانند و سکوت کنند تا مغز فرصت تحلیل داشته باشد هر چه سریعتر نسبت به افکار دیگران واکنش نشان داده شود زبان تنها آنچه که به ان عادت داشته باشد را بیان میکند. تهوع در انسان رخ خواهد داد چه دیر چه زود گاهی تهوع رخ میدهد و ما انکارش میکنیم. شاید کسانی که اهل انکار نباشند سریعتر و دردناکتر و واضح تر تهوع را حس کنند، خاکستری است و با روحیه ما در جنگ است اما چه باید کرد که واقعیت است و انکارش انکار عقل. راه حل گاهی میتواند و فقط نظاره گر بودن و پذیرش باشد و اینکه سعی کنیم خودمان در تجربه هایی که داریم آسیب کمتری به خود و دیگران وارد کنیم ، آنچه که دیگران انجام میدهند از کنترل ما خارج است اما آنچه ما واکنش میدهیم در دستان ماست.

با حال و هوای ما و روحیات و نوع نگرش ما ایرانی ها واقعا در تضاد

حالا شاید به بعضی بربخوره ... ولی خب واقعا کتاب بیخود و مزخرفی‌ هست... وقت تلف کردن محض هست...