نظرات کاربران درباره کتاب صوتی خانه ای که در آن بزرگ شدیم

داستانی جذاب به خصوص برای خانومها صدای خوب وروان بسیارپسندیدم

«لیزا جول» در سال 1968 در شهر لندن متولد شد. او نویسنده‌ای است که سابقه‌ی فعالیت در حوزه‌ی فشن را نیز دارد. داستانِ نویسندگی لیزا جول زمانی آغاز شد که با دوستش شرط بست که در ازای یک وعده شام در رستوران مورد علاقه‌اش، می‌تواند یک رمان بنویسد! این اتفاق، باعث خلق اولین رمان جول در حوالی سی سالگی شد. «مهمانی رالف» در سال 1998 منتشر شد و فروش و تحسین خوبی هم در پی داشت. لیزا جول پس از آن، نویسندگی را به‌طور جدی دنبال کرد و تا کنون نزدیک به بیست رمان نوشته است. «خانه‌ای که در آن بزرگ شدیم»، یکی از مطرح‌ترین و برجسته‌ترینِ آن‌ها است. این کتاب، پس از انتشار خود را به عنوان یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های «نیویورک تایمز»، «یو اس ای تودی» و «وال استریت ژورنال» معرفی کرد. مصائب یک «چیزجمع‌کن» شخصیت اصلی داستان «خانه‌ای که در آن بزرگ شدیم»، مادری است به نام «لورلی برد». او صاحب دو فرزند دختر و دو پسر است و از اختلال احتکار (Hoarding Disorder) رنج می‌برد. او وابستگی و علاقه‌ی بیش از حدی نسبت به اشیاء و جمع کردن آن‌ها دارد؛ حتی اشیاء به‌ظاهر بی‌استفاده، که نمی‌تواند آن‌ها را دور بریزد. این چیزجمع‌کنیِ لورلی، آثار بسیاری بر زندگی او و خانواده‌اش و نیز خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنند، می‌گذارد و به‌مرور باعث انزوای خود او نیز می‌شود. لیزا جول در داستانش، به‌خوبی از ریشه‌های این اختلال حرف زده، نشانه‌های ریز و درشت آن را آشکار کرده و پیامدهای غم‌انگیزش را نیز به تصویر می کشد 🤕🤐

داستان در عین حال که در مورد یک خانواده با مسائل و مشکلات شخصیتی و رفتاری بسیار اما به گونه ای بیان شده که علاقه مند به شخصیت های پر عیب و ایراد داستان شدم ، من لذت بردم و جالب و دوست داشتنی بود

من فقط به خاطر صدای خانم پاکذات گوش کردم ولی اصلا داستان خوب و جالبی نبود

نخوندنش چیزی ازتون کم نمیکنه

یک داستان بسیار متفاوت ، داستانی که در آن عشق گناه خشم خیانت ، در یک خانواده است و سپس آخر داستان یک‌جمع بندی بسیار زیبا میکند من خیلی دوست داشتم

ادبیاتش و صدای گوینده خوب بود داستانش افتضاح و بد

صدای گوینده 🤦🏻‍♀️