فرض کنید کُلی کار روی سرتان ریخته و کسی به شما پیشنهاد کند برای انجامشان چُرت کوتاهی بزنید یا کمی پیادهروی کنید. ولی آخر کدام آدمِ عاقلی با آنهمه کار استراحت میکند؟ پاسخ این است: اکثرِ آدمهای عاقل، برخلاف انتظارِ ما، افرادِ موفق معمولاً کسانی هستند که با فعالیتی محدود و استراحتی مفید و مولّد دست به کارهای بزرگ میزنند. چطور؟ پَنگ در کتابِ استراحت؛ چرا وقتی کمتر کار میکنی کارِ بیشتری میکنی این موضوع را توضیح میدهد.
ساینتیفیک امریکن — الکس سوجانگ-کیم پَنگ، با وجود نام طولانی و خستهکنندهاش، همین دسامبر کتابی جذاب و گیرا منتشر خواهد کرد بهنام استراحت؛ چرا وقتی کمتر کار میکنی کارِ بیشتری میکنی (۱). او در این کتاب بیان میکند که فراغتْ مؤلفهای اساسی در بهرهوری و خلاقیت است. پَنگ، که در «استرَتجیک بیزینس اینسایتس» (۲) مشاور ارشد است و در دانشگاه استنفورد بهعنوان استاد مهمان فعالیت میکند، برای اثبات ادعایش به سراغ سرگذشتِ دانشمندان و هنرمندان مشهور و همچنین گنجینهٔ مطالعات روانشناسی رفته است و مزایای خواب، چُرت، بازی، تفریح آخر هفته و ورزش را کندوکاو کرده است. فِریس جَبر، یکی از نویسندگان ما که، در این مجموعهمقالات، مقالهٔ «به من استراحت بده» را هم نگاشته است، با پنگ صحبت کرده تا اهمیت توجه کافی به استراحت و آرامش را بیشازپیش مشخص کند.
فریس جبر: چه چیز الهامبخش نوشتنِ این کتاب بود؟
الکس سوجانگ-کیم پَنگ: زمانی این کار را شروع کردم که متوجه تعارضی عجیب در زندگی برخی افرادِ حقیقتاً خلاق شدم، افرادی مثل چارلز داروین، استفن کینگ و مایا آنجلو که بهشدت هم دلمشغولِ کارشان بودند. ساعت کار این افراد در روز بهحدی حیرتآور اندک است. این ایده که میتوان آنقدرها کار …
