واکنش به رفتارها و نظرات دیگران همواره بخشی از گفتمان عمومی بوده است. اما آنچه سبب نگرانی گردانندگان وبسایتها و جامعهشناسان شده است قطع ارتباط هویت نویسنده و سخن او در عصر اینترنت است. تحقیقات نشان میدهد امکان نظردهی بهصورت ناشناس در وبسایتها نظرات را بهشدت سطحی، غیرعلمی و حتی بیادبانه کرده است. تحقیقات بسیاری دربارۀ بیقیدی آنلاین و ابتذال نظرات اینترنتی انجام شده است. ماریا کونیکووا برخی از آنها را بررسی کرده است.
نیویورکر — چند وقت قبل، وبسایت پاپیولر ساینس اعلام کرد که نظرات مخاطبان را از صفحات خود حذف خواهد کرد. مسئولین سایت معتقدند نظرات اینترنتی، بهویژه نظرات ناشناس، استحکام علمی مطالب را پایین میآورد و فرهنگ تعرض و تمسخر را ترویج میکند که همین امر مانع گفتوگویی جدی و واقعی است. مدیر محتوای آنلاین، سوزان لابار، با استناد به مطالعۀ اخیر دانشگاه ویسکانسین-مدیسن، نوشت: «حتی یک اقلیت بداخلاق هم قدرت دارند که درک خواننده از یک ماجرا را منحرف کنند.» اگرچه متهمساختن اینترنت وسوسهانگیز است، لفاظیهای محرک و آتشافروزانه از مدتها قبل بخش عمدۀ گفتمان عمومی بوده است. برای مثال، سیسرو مارکوس آنتونیوس، ژنرال و سیاستمدار رومی، را بهصراحت «فاحشۀ خیابانی» نامید و در پایان گفت: «اما بگذار از ولخرجی و عیاشیات سخنی به میان نیاورم.» پس با آمدن نظرات آنلاین چه چیز تغییر کرده است؟
یکی از مواردْ گمنامی است. بر اساس نظرسنجی موسسۀ پیو در سپتامبر ۲۰۱۳ ، یکچهارم کاربران اینترنتی نظراتشان را ناشناس ارسال کردهاند. هرچه سن کاربر پایینتر میآید، بیمیلی به ذکر نام واقعی در اظهارنظر آنلاین افزایش مییابد؛ در نمودار جمعیتی، ۴۰ درصد افراد ۱۸ تا ۲۹ساله بهصورت ناشناس مطلب ارسال …
