دربارۀ خطر استفادۀ بیرویه از محصولات و وسایلی که با مواد شیمیایی ساخته میشوند چیزهایی میدانیم، اما معمولاً ترجیح میدهیم یا خطر آن را کمتر از میزان واقعی ارزیابی کنیم یا اینکه اصلاح سبک زندگیمان را به آیندهای نامعلوم موکول کنیم. بااینحال، تعداد روبهرشدی از تحقیقات نشان میدهند که، چه در سطح فردی و چه در سطح قانونگذاری، نیازمند واکنشهایی بسیار فوریتر هستیم، زیرا افزایش افسارگسیختۀ استفاده از مواد شیمیایی نهتنها خطر سقطجنین، کاهش باروری و دشواری در بارداری را افزایش میدهد، بلکه بهکلی در حال دگرگونکردن چرخۀ تولیدمثل است. لیزا گراس، روزنامهنگار تحقیقی حوزۀ علم و سلامت، خطرناکترین سمومی را معرفی میکند که بارداری را مختل کردهاند و اثرات بلندمدتی بر جای خواهند گذاشت.
نیویورک تایمز — کِیسی اِیتچیسون بویل همیشه فکر میکرد که باردارشدن کار آسانی است: فقط کافی است چند شبِ عاشقانه را برنامهریزی کنید و سپس اجازه دهید طبیعت مسیر خودش را طی کند. پس زمانیکه او و شوهرش در سال ۲۰۱۱ تصمیم به تشکیل خانواده گرفتند، انتظار داشت که تا پایان همان سال سروکلۀ یک نوزاد در زندگیشان پیدا شود.
بویل، که در آن زمان ۳۲ساله بود، مصرف قرصهای کنترل بارداریاش را قطع کرد، همان قرصهایی که از وقتی نوجوان بود برای تنظیمکردن عادتهای ماهانۀ «شدیداً نامنظم» و دردناکش شروع به مصرف آنها کرده بود. او خیال میکرد احتمالاً کمی طول بکشد تا قاعدگیاش دوباره برگردد. اما آنچه در عمل برگشت زمانبندی بسیار نامنظمی بود که در گذشته داشت. هر نوع آزمایش تخمکگذاریای که پیدا میکرد را انجام میداد تا بتواند روزهای مناسب برای باروریاش را تخمین بزند، اما هیچکدام از آنها افاقه نمیکرد.
بعد از گذشت حدود هشت …
