کتاب خاطرات یک عکاس

کتاب خاطرات یک عکاس نوشته عارف ایمانی است. این کتاب خاطرات یک عکاس آمریکایی است که به فارسی ترجمه شده است. 

درباره کتاب خاطرات یک عکاس

این کتاب شرح ۲ ماه از سفر یک عکاس آمریکایی به کشور چین است. در این کتاب می‌‌بینید از نظر یک عکاس چه چیزهایی زیباست، یک عکاس خاطرات خود را با عکس ثبت خواهد کرد، کسی که خاطراتش را بخاطر بیماری و... از دست می‌‌دهد دیگر هیچ چیز از او باقی نمی‌‌ماند، خاطرات است که رفتار و کردار ما را در گذشته نشان می‌دهد. شخصیت ما را خاطرات برای ما تعریف می‌کند، ممکن است خاطرات ما آن چنان تاثیر گذار باشد که زندگی خیلی‌ها را هم تغییر دهد. در این کتاب خاطراتی عجیب را می‌خوانید. این کتاب اطلاعات جالبی درباره چین در اختیار ما قرار می‌دهد.

خواندن کتاب خاطرات یک عکاس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به خواندن خاطرات جذاب پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب خاطرات یک عکاس

۴ ژانویه

دیروز بعد از کلی پیاده روی به هتل نه چندان شیکی اومدم تا یک استراحت کوتاهی بکنم. امروز اومدم به استان «جیانگ سو» که مرکز این استان «نانجینگ» نام دارد و حدود ۷۷ میلیون جمعیت داره، می‌خوام از بنای یادبود «سوت یات سن» سیاستمدار، پزشک، نویسنده و فیلسوف عکس برداری کنم، چیز زیادی ازش نمی‌دونم اما گویی در انقلاب چین جزو شخصیتهای اصلی بود، آب و هوای اینجا بی نظیره.

۵ ژانویه

خیلی با عجله دارم تمام کارهام رو انجام می‌دم که انگار کسی دنبالم کرده، امروز هر جور شد به استان «جیانگ شی» سفر کردم، مرکز این استان «نانچانگ» نام دارد که حدود ۴۳ میلیون نفر جمعیت داره، الان که دارم اینها رو می‌نویسم اومدم به کوهستان «لوشان»، خیلی جای زیبایه. حالا که وقت خالی دارم می‌خوام راجب انقلاب کمونیستی چین براتون بنویسم که خودم هم از مردم یکسری اطلاعات به دست آوردم. انقلاب کمونیستی چین اوج قدرت حرکت حزب کمونیست چین به سوی کسب قدرت از زمان تاسیس آن در سال ۱۹۲۱ و دومین بخش از جنگ داخلی چین بود، در رسانه‌های رسمی‌ به این دوره جنگ آزادسازی گفته می‌شود. تو این انقلاب سه فرمانده حضور داشتند که در مورد زندگی نامه اونها چیزی نمی‌دونم ولی فقط اسامی‌ این سه فرمانده رو می‌دونم «مائو تسه تونگ» که عنوان رئیس گروه رو داشت، «چو ته» که عنوان فیلد مارشال رو داشت که یعنی یه جور فرمانده، «چیانگ کای شک» که عنوان رئیس جمهور و دبیر کل کومینتانگ رو داشت. البته خودم هم یکسری چیزها در مورد این انقلاب خوندم، مثال مارک سلدن، جامعه شناس مارکسیست آمریکایی دیدگاهی کامال متفاوت درباره موفقیت سی سی پی را در کتاب «راه نیان در چین انقالبی» (۱۹۷۱ )پیش روی ما گذاشت، وی مدلی از تعارض طبقاتی را مطرح نمود که بر اساس آن جامعه روستایی چین از ساختار طبقاتی برخوردار بود که به طور عینی استثمارگر بوده و سی سی پی توانست در مقابل آن، روستایی‌ها را به نحو موفقیت آمیزی بسیج کند. ملاکان زمین، رباخوارها و حکومت با اعمال بهره رانت و مالیات از کشاورزها بهره کشی می‌کردند، سی سی پی برنامه‌ای را در رابطه با انقلاب اجتماعی ارائه نمود که هدف آن سرنگون ساختن این نظم استثمار گرایانه بود و دهقانان از این برنامه‌ها پیروی کرده و سی سی پی را مورد حمایت قرار دادند تا منافع طبقاتی آنها را پیگیری کند. البته به نظر من اگر در جهان انقلابی توسط مارکسیست و کمونیست به موفقیت برسه چیزی جز نابودی اون کشورها به جا نمی‌ذاره، مثل انقلاب کمونیستی کوبا که در سال ۱۹۵۹ توسط فیدل کاسترو، رائول کاسترو و چه گوارا به پیروزی رسید، در همان زمان هم مردم کوبا با افکار کاسترو و چه گوارا مشکلات زیادی داشتند و الان هم بعد از این همه سال هنوز هم از ماشین‌های قدیمی‌ استفاده می‌کنند و هنوز هم بر این باورند که غرب با اون‌ها دشمنه، البته همون بهتر که فیدل از دنیا رفت و مردم کوبا از این بیچاره‌تر نشدن.