کتاب پادشاهی تایلند

 کتاب پادشاهی تایلند نوشته احمد علامه فلسفی است که به معرفی ویژگی‌های طبیعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و جاذبه‌های گردشگری کشور تایلند می‌پردازد و روابط ایران با این کشور را بررسی می‌کند.

درباره پادشاهی تایلند

پادشاهی تایلند و نام سابق سیام، کشوری در شبه‌جزیره هندوچین واقع در جنوب شرقی آسیاست. این کشور از شمال با برمه و لائوس، از شرق با لائوس و کامبوج، از جنوب با مالزی و خلیج تایلند، و از غرب با برمه و دریای آندامان همسایه است. زبان رسمی تایلندی، پایتخت و همچنین پرجمعیت‌ترین شهر آن بانکوک و مذهب حدود ۹۵ درصد مردم بودایی است. این کشور با مساحت حدود ۵۱۳ هزار کیلومتر (یک سوم مساحت ایران)، حدود ۷۰ میلیون نفر جمعیت را در خود جای داده‌است.

کشور بودایی تایلند که قرن‌ها با نام سیام Siam شناخته می‌شد، شاهراه مذهب، فرهنگ و مهاجرت آسیای جنوب شرقی بوده‌است. تایلند کنونی به سال ۱۲۳۸ ایجاد شده و برخلاف کشورهای منطقه، هیچگاه مستعمره و تحت سلطه قدرت‌های اروپایی نبوده‌است. کلمه تای Thai به معنی آزادمرد است و تایلند یعنی سرزمین آزادی. قرن‌ها پیش، مردمی از جنوب چین به تدریج به سوخوتای (تایلند کنونی) مهاجرت کرده و به تدریج در مناطق حاصلخیز کناره رودی در جنوب چین ساکن شدند. در اوایل قرن ۱۴، تایلندی‌ها شهر کوچکی را در سوخوتای بنا کرده و در اواسط این قرن نیز آنجا را به پادشاهی مستقل تایلند تبدیل کردند که پیدایش زبان، فرهنگ و معماری این کشور هم متعلق به همین دوره است.

تایلند از سال ۱۹۳۲ یک کشور مشروطه سلطنتی است که طبق قانون اساسی قدرت سیاسی در دست نخست‌وزیر و پارلمان کشور است. پادشاه رئیس حکومت است و «جایگاهی درخور احترام و عبادت» را دارد. در تایلند، مقام سلطنت از محبوبیت و حتی «قداست ویژه‌ای» در میان اکثریت مردم برخوردار است. هم اکنون «واجیرالونگکورن» از دودمان چاکری، پادشاه تایلند است. وی با درگذشت پدرش، بومیپول آدولیاده به سلطنت رسید. پادشاه سابق تایلند، علیرغم وقوع چندین کودتای نظامی دردوران سلطنتش، نقشی مهم در ثبات و پیشرفت کشور داشت. پیش از بومیپول، برادرش «آناندا ماهیدول» پادشاه تایلند بود که در کاخ سلطنتی به قتل رسید.

 خواندن کتاب پادشاهی تایلند را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 علاقه‌مندان به کشورشناسی مخاطبان این کتاب‌‌اند.

 بخشی از کتاب پادشاهی تایلند

قدمت تمدن تاریخ تایلند

کشفیات باستان شناسی شمال شرق دهکده Ban Chiang به اینکه قدمت تمدن برنز در تایلند به ۵۶۰۰ سال پیش بر می گردد اشاره می کند. موج پی در پی مهاجران شامل Mon, Khmer و تایلندی ها به تدریج وارد سرزمینی که هم اکنون تایلند نامیده می شود شده است. کندترین سفرها در طول دره های رودخانه fertile از جنوب چین انجام می شد.

در قرن های یازدهم و دوازدهم بر بیشتر Khmer ها Angkor ها حکومت کرده اند. در اوایل سال ۱۲۰۰ تایلند با ایالت های شمالی در Lanna و Phayao, Sukhothai تاسیس شده است. در سال ۱۲۳۸ دو سر دسته تایلندی در برابر Khmer شورش کردند و اولین پادشاهی مستقل رادر Sukhothai تاسیس کردند.

آئیین بودایی به عنوان مذهب حاکم در تایلند استقرار یافت. برخی از الفبای تایلندی و اولین عبارت هنر تایلندی، شامل نقاشی، مجسمه سازی، معماری و ادبیات درحال تولد بود.

Sukhothai در خلال سال ۱۳۰۰ تنزل کرد و سرانجام تابع ایالت آیوتایا شد، یک پادشاهی فعال جوان که آن را از جنوب تا دره رودخانه Chao Phraya وسعت بخشید درسال ۱۳۵۰ تاسیس شد و بقایای آیوتایا به عنوان پایتخت تایلند تا سال ۱۷۶۷، زمانی که در تجاوز برمه ای ها تخریب شد پا برجا بود.

حدود ۴۱۷ سال آیوتایا پایتخت بود، با ۳۳ عدد پادشاه تایلندی ها فرهنگ های متمایزی آوردند تا باروریشان را تکمیل کنند. در نهایت آنها سرزمین شان را از دست Khmer رهانیدند و با کشورهای عربی، هندی، چینی، ژاپنی و اروپایی ارتباط برقرار کردند.

تخریب آیوتایا صدمه بزرگی برای تایلندی ها بود مثل از دست دادن پاریس یا لندن برای فرانسوی ها یا انگلیسی ها. گرچه تایلند در کمتر از چند ماه احیاء شد و برمه ای ها بوسیله پادشاه Taksin بیرون شدند ولی بعدها Thon Buri را به عنوان پایتخت خود قرارداد.

در سال ۱۷۸۲، اولین پادشاه سلسله Chakri، روما را تاسیس کرد و پایتخت جدیدش را در منطقه ای از یک دهکده کنار رود که بانکوک نامیده می شد آغاز کرد.

دومین پادشاه Chakri، Mongkut (روما چهارم) درمحدوده ۱۸۵۱ و ۱۸۶۸ حکومت کرد و پسر او بنام Chulalongkorn (روما پنجم) درسال ۱۸۶۸-۱۹۱۰ تایلند را از مهاجران غربی با یک سیاست زیرکانه محافظت کرد. امروزه تایلند یک سلطنت مطلقه است. پادشاه Bhumipol Adulyadej قوای مقننه را در مجلس ملی و قوای مجریه شامل یک کابینه سرپرستی شده بوسیله نخست وزیر و قوه قضاییه شامل قوانیین دادگاه را اعمال کرد.